Życie towarzyskie w starym Nowym Orleanie

Opinie czytelników

Książka stanowi wciągającą relację z pierwszej osoby na temat życia w Starym Nowym Orleanie, szczególnie w latach czterdziestych XIX wieku i podczas wojny secesyjnej. Ukazuje unikalne aspekty kulturowe miasta i złożoność epoki, w tym niewolnictwo i oczekiwania społeczne. Nostalgiczne refleksje autora są bogate w szczegóły, dzięki czemu jest to fascynująca lektura dla osób zainteresowanych perspektywą historyczną.

⬤ Żywa i wciągająca pierwszoosobowa narracja, która oddaje istotę starego Nowego Orleanu.
⬤ Bogaty kontekst historyczny i szczegółowe opisy życia w latach 40-tych XIX wieku.
⬤ Osobiste anegdoty, które przywołują nostalgię i urok.
⬤ Odpowiednia dla czytelników zainteresowanych historią, zwłaszcza Nowego Orleanu.
⬤ Ilustracje poprawiają wrażenia z lektury.

⬤ Niektóre postawy i opisy mogą być uznane za obraźliwe lub niepoprawne politycznie według współczesnych standardów, szczególnie w odniesieniu do niewolnictwa i roli „mamusi”.
⬤ Styl pisania może wydawać się sentymentalny lub delikatny dla współczesnych czytelników.
⬤ Ograniczona atrakcyjność dla tych, którzy wolą bardziej obiektywne relacje historyczne.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Social Life in Old New Orleans

Zawartość książki:

Cud i piękno antebellumowskiego Południa ożywa ponownie we wspomnieniach Elizy Ripley. Urodzona w 1832 roku Ripley była naocznym świadkiem zmieniającego się Południa i ubolewała nad utratą eleganckich południowych balów i tradycji weselnych, takich jak ceremonia w salonie domu.

Spędziwszy większość swojego dzieciństwa w Nowym Orleanie, Ripley dokumentuje każdy aspekt życia w Nowym Orleanie i wzdłuż rzeki, od wiosennych porządków po narracje niewolników. Wspomina swoje podróże parowcami, które nazywa pałacami, a także swój ulubiony statek, Grey Eagle, który posiadał kabiny i salę towarzyską. Wspomina piosenki, które kiedyś śpiewała jej własna matka i prostą radość płynącą ze starego drewnianego fotela bujanego.

W tym pamiętniku Ripley po mistrzowsku tworzy Nowy Orlean, który istniał przed wojną secesyjną. Jej prosty, ale opisowy język oddaje istotę tamtych czasów i słodką nostalgię jej wspomnień z utraconej epoki.