Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje książki Hadley Freeman podkreślają mieszankę nostalgii za filmami z lat 80. i nieoczekiwanej krytyki feministycznej. Wielu czytelników docenia wciągający i humorystyczny styl pisania, a także wnikliwy komentarz na temat kontekstu kulturowego filmów. Jednak niektórzy recenzenci wyrażają rozczarowanie skupieniem się książki na feminizmie, czując, że odbiega ona od nostalgicznej celebracji filmów, której się spodziewali.
Zalety:⬤ Wciągający i zabawny tekst
⬤ wnikliwa analiza filmów z lat 80. z nowoczesnej feministycznej perspektywy
⬤ przywołuje nostalgię za epoką
⬤ dobrze zbadana
⬤ przyjemna dla fanów filmów z lat 80.
⬤ zawiera interesujące szczegóły zza kulis.
Wady:⬤ Mylący marketing jako nostalgiczny kawałek, a nie krytyczna analiza
⬤ niektórzy czytelnicy uznali feministyczne skupienie za przytłaczające lub nadmierne
⬤ niespójne punkty widzenia
⬤ może nie rezonować z tymi, którzy szukają czysto nostalgicznej lektury.
(na podstawie 71 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Life Moves Pretty Fast: The Lessons We Learned from Eighties Movies (and Why We Don't Learn Them from Movies Anymore)
Zawartość książki:
Autorka Vogue i felietonistka Guardiana, Hadley Freeman, przedstawia spersonalizowany przewodnik po filmach z lat osiemdziesiątych, który opisuje, dlaczego na zawsze zmieniły one kinematografię - zawierający ekskluzywne wywiady z producentami, reżyserami, scenarzystami i gwiazdami najlepszych kultowych klasyków. Dla Hadley Freeman filmy z lat osiemdziesiątych mają po prostu wszystko.
Komedia w filmach Three Men and a Baby, Hannah and Her Sisters, Ghostbusters i Back to the Future; wszystko, co nastolatka powinna wiedzieć w Pretty in Pink, Ferris Bueller's Day Off, Say Anything, The Breakfast Club i Mystic Pizza; najlepsze filmy akcji, takie jak Top Gun, Szklana pułapka, Gliniarz z Beverly Hills i Indiana Jones i Świątynia zagłady; miłość i seks w 9 i pół tygodnia, Splash, About Last Night, The Big Chill i Bull Durham; oraz rodzinna zabawa w Małej syrence, ET, Big, Parenthood i Lean On Me. W Life Moves Pretty Fast Hadley wykorzystuje swoją obsesyjną wiedzę na temat kina, szczegółowo opisując kluczowych graczy, gatunki i tropy dekady. Spogląda wstecz na filmowy świat, w którym bankierzy są niezmiennie źli, gdzie dzieci są zawsze mądrzejsze od dorosłych, gdzie nauka jest przyjmowana z ogromnym entuzjazmem, a przyszłość postrzegana z zawrotną ekscytacją.
Rozważa również, w jaki sposób zmiany między ówczesnymi a dzisiejszymi filmami mówią tak wiele o zmieniających się oczekiwaniach społeczeństwa wobec kobiet, młodych ludzi i sztuki - i wyjaśnia, dlaczego Pretty in Pink powinno natychmiast znaleźć się w szkolnych programach nauczania. Od tego, jak John Hughes odkrył Molly Ringwald, do tego, jak przyjaźń między Danem Aykroydem i Johnem Belushi wpłynęła na ewolucję komedii i jak Eddie Murphy sprawił, że Ameryka uwierzyła, że rasę można przekroczyć, jest to "bardzo osobisty, dowcipny list miłosny do filmów z lat osiemdziesiątych, ale także intelektualnie energiczne, dobrze zbadane spojrzenie na zmieniające się czasy przemysłu filmowego" (The Guardian).
