Życie Thomasa Williama Alliesa 1813-1903: „Dusza rozpalona ogniem

Oryginalny tytuł:

The Life of Thomas William Allies 1813-1903: 'A soul temper'd with fire'

Zawartość książki:

Choć obecnie niemal zapomniany, w latach czterdziestych XIX wieku Thomas William Allies, rektor Launton w hrabstwie Oxfordshire, był powszechnie znanym nazwiskiem, regularnie krytykowanym w prasie jako konspirator Puseyite, którego celem było obalenie protestanckiej Anglii. Charles Dickens okrzyknął jego nawrócenie na wiarę katolicką w 1850 roku ostatecznym zdemaskowaniem zdrajcy.

To właśnie odrzucenie królewskiej supremacji przez Alliesa doprowadziło go do Rzymu i przekształciło w jednego z najbardziej gorzkich i wyrazistych krytyków anglikanizmu oraz zaciekłego orędownika papieskiej supremacji. To, że stał się dogmatykiem i ultramontaninem tak żarliwym, że niemal zniszczył bliską przyjaźń z Johnem Henrym Newmanem, zadziwiłoby tych, którzy wspominają Alliesa jako młodego człowieka, który marzył o byciu wielkim poetą. To właśnie niepowodzenie tej wizji i jego późniejsze załamanie sprawiły, że odrodził się jako człowiek religijny, z powołaniem do wyświęconej posługi w Kościele Anglii.

Porzucając bezpieczeństwo swojej anglikańskiej plebanii, Allies i jego rodzina zostali wyrzuceni na brzeg. Ostatecznie odnalazł się jako sekretarz Komitetu Ubogich Szkół i odegrał kluczową rolę w kształtowaniu katolickiej edukacji podstawowej, w szczególności w rozwijaniu pracy Kolegiów Szkoleniowych dla nauczycieli.

Trudno przecenić znaczenie jego pracy dla katolickiej edukacji w Anglii, obejmującej prawie czterdzieści lat jej wczesnego rozwoju w XIX wieku. Jednak to jako historyk starał się zdobyć uznanie.

Podczas gdy The Formation of Christendom, opublikowana w ośmiu pokaźnych tomach, nie osiągnęła takiego wpływu, na jaki liczył, kardynał Vaughan miał skomentować: "Jest to jedna z najszlachetniejszych prac historycznych, jakie kiedykolwiek czytałem". Ta obszerna biografia, pierwsza, która ukazała się od czasu Życia opublikowanego w 1907 roku przez jego córkę, oferuje szerszą ponowną ocenę wkładu Alliesa w angielskie życie religijne w XIX wieku.