Ocena:
Recenzje celebrują życie św. Gemmy Galgani, podkreślając jej głęboką duchowość, mistycyzm i oddanie opisane w biografii. Wielu czytelników uważa książkę za inspirującą i transformującą, czując osobisty związek z doświadczeniami i wiarą Gemmy. Narracja obejmuje zarówno głębokie, jak i złożone aspekty jej życia, dzięki czemu jest wciągająca dla osób zainteresowanych duchowością, szczególnie w kontekście katolickim. Niektórzy recenzenci zauważają jednak, że treść może stanowić wyzwanie dla tych, którzy nie podzielają tych przekonań.
Zalety:⬤ Inspirujące i transformujące narracje o życiu i duchowości św.
⬤ Bogate szczegóły dostarczone przez jej kierownika duchowego, w tym relacje i spostrzeżenia z pierwszej ręki.
⬤ Zachęca do głębszej eksploracji religijnej i zrozumienia mistycyzmu.
⬤ Dobrze napisana i wciągająca, przemawiająca zarówno do religijnych, jak i ogólnych odbiorców.
⬤ Oferuje unikalne spojrzenie na cierpienie, modlitwę i boską miłość.
⬤ Gorąco polecana dla osób poszukujących duchowej inspiracji.
⬤ Może nie przypaść do gustu osobom niewierzącym lub sceptycznie nastawionym do duchowości.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że tematy są złożone i trudne do pełnego zrozumienia.
⬤ Książka jest długa, co może zniechęcić niektórych czytelników.
⬤ Brak treści wizualnych, z zaledwie kilkoma dostępnymi obrazami.
⬤ Może wydawać się przytłaczająca dla czytelników, którzy nie są dobrze zorientowani w tekstach religijnych.
(na podstawie 53 opinii czytelników)
The Life of St. Gemma Galgani
ŚW. Gemma Galgani (1878-1903) była piękną włoską świecką kobietą, która urodziła się w pobliżu Lukki, żyła w ukryciu, zmarła w wieku zaledwie 25 lat, a mimo to stała się znana na całym świecie i jest pieszczotliwie nazywana "Klejnotem Chrystusa". Osierocona w wieku siedmiu lat, została jednak dobrze wyszkolona w duchowości przez swoją świętą matkę i od tego wczesnego fundamentu wiary szybko wzniosła się na najwyższe etapy świętości i jest uważana przez autorytety w dziedzinie duchowości za osobę, która przeszła przez wszystkie dziewięć klasycznych etapów wzrostu w świętości - które autor krótko, ale pięknie opisuje. Życie św. Gemmy Galgani, napisane przez jej kierownika duchowego wkrótce po jej śmierci, jest podstawowym źródłem informacji o tej świętej dziewczynie, o której wiadomo bardzo wiele, zarówno z jej własnych pism, jak i dlatego, że jej kierownik napisał tę biografię z pierwszej ręki. Mistyczka, stygmatyczka, wizjonerka, ekstatyczka, dusza ofiarna, rozeznająca duchy, widząca rzeczy ukryte, prorokini, małżonka Chrystusa, gorliwa duszyczka, czcicielka dusz czyśćcowych, św. Gemma Galgani zdawała się posiadać wszystkie cechy świętości - i to w znacznym stopniu. Zawsze pokorna, cicha i dostojna, nie znosiła "osobliwości" i zadowalała się uczęszczaniem do kościoła tylko dwa razy dziennie - rano, kiedy słuchała dwóch Mszy i przyjmowała Komunię Świętą, oraz wieczorem na nieszpory. Poza kręgiem rodzinnym nikt nie zdawał sobie sprawy z jej niezwykłości.
Ale członkowie rodziny, z którymi mieszkała, wiedzieli, ponieważ wszyscy byli świadkami jej częstych ekstaz, cierpień Męki Pańskiej, niezwykłych zjawisk mistycznych i nieustannego nękania przez diabła, aż do końca jej życia. Chociaż przez większość czasu miała spuszczone oczy, św. Gemma była niesamowita, a innym często trudno było spojrzeć jej prosto w oczy, a mimo to wytrzymać jej spojrzenie. Często ukazywała się jej Matka Najświętsza lub Nasz Pan, a ona widziała i rozmawiała niemal bez przerwy ze swoim Aniołem Stróżem. Jej kierownik duchowy był przekonany, że nigdy nie popełniła grzechu śmiertelnego ani nawet celowego grzechu powszedniego. W rzeczywistości była tak wrażliwa na grzech, że pociła się krwią, słysząc bluźnierstwo Boga. Jej serce podczas ekstazy często kołatało tak mocno, że kołysało jej łóżkiem lub krzesłem, choć ona sama pozostawała spokojna. Trzy z jej żeber były "wygięte" pod kątem prostym z powodu wybuchu jej serca podczas tych ekstaz. Po śmierci okazało się, że jej serce było znacznie powiększone. Ci, którzy ją znali, uważali ją za "anioła w ludzkim ciele", a pani domu, w którym mieszkała - matka jedenaściorga małych dzieci - stwierdziła: "Nigdy nie wiedziałam o najmniejszym kłopocie w naszej rodzinie z jej powodu" i "nigdy nie zauważyłam w niej najmniejszej wady". Św.
Gemma była całkowicie oderwana od ziemskich spraw i skupiała swój umysł i serce na Bogu - aby służyć Mu w każdy możliwy sposób. "Przy niej wiara nie wydawała się już być wiarą, ale dowodem". Kiedy była w ekstazie, "nie można było na nią patrzeć. Nie wydawała się być śmiertelniczką". Nasz Pan sam udzielił jej Komunii trzy razy. Pod koniec życia chciała zostać zakonnicą pasjonistką, ale klasztor nie chciał jej przyjąć; skomentowała więc, że chociaż nie będą jej mieli za życia, to będą ją mieli po śmierci i ta przepowiednia się spełniła, ponieważ pasjoniści posiadają jej relikwie i uważają ją za jedną ze swoich. Ta książka zawiera o wiele, wiele więcej niż wszystkie powyższe i da każdemu pewność, że on lub ona również może osiągnąć wysoką świętość, nawet jeśli żyje jako osoba świecka w świecie. Rzeczywiście, czytelnik będzie pod głębokim wrażeniem tego Życia, ponieważ, podsumowując, trudno wyobrazić sobie doskonalsze życie lub bardziej proste i całkowicie poświęcone Chrystusowi niż życie "Dziewicy z Lukki", "Klejnotu Chrystusa", św.