The Life of St. Alphonsus Liguori: Vol. 2
Papież Benedykt XIV, jeden z najbardziej uczonych papieży zasiadających na tronie Piotrowym, przyjął kiedyś misjonarza z Neapolu, który chciał skonsultować się z nim w trudnej sprawie. Papież odmówił wydania osądu, ale powiedział po prostu: „Masz o. Liguoriego w Neapolu, skonsultuj się z nim!”. ”
Nie sposób przecenić wpływu tego świętego zarówno w jego czasach, jak i w naszych. Był dla XVIII wieku tym, kim Bellarmine był dla XVII, a Akwinata dla XIII, i podobnie jak oni wywarł ogromny wpływ na późniejsze życie Kościoła.
Św. Alfons łączył w swojej osobie wszystko, co mogło go wywyższyć w oczach nieba i ziemi. Pochodząc z jednej z najszlachetniejszych rodzin we Włoszech, posiadał wszystko, co mogło uczynić go drogim i przyjemnym dla społeczeństwa. Oprócz najrzadszych talentów natury, błyszczały w nim najznakomitsze cnoty. Do tych naturalnych i nadprzyrodzonych cech Bóg dodał najcudowniejsze dary łaski. Powołany w wieku trzydziestu lat do rozpoczęcia swojej niezwykłej misji, nie minęło wiele czasu, zanim dostrzegł przerażające zło wyrządzone zarówno Kościołowi, jak i państwu przez protestantyzm i jego naturalne potomstwo, jansenizm i niewierność. To natchnęło go z jednej strony zamiarem zwalczania błędu piórem, co uczynił w taki sposób, że stał się godny wybitnej rangi wśród ojców i doktorów Kościoła; a z drugiej strony tak rozpaliło jego serce gorliwością, że dało mu tak cudowną moc w głoszeniu Ewangelii, że zasłużył na miejsce wśród czołowych apostołów chrześcijaństwa.
Zainspirowany wizją błogosławionej Marii Celeste Crostarosy, w 1732 r. położył podwaliny pod Zgromadzenie Najświętszego Odkupiciela w mieście Scala. Zaproponował utworzenie stowarzyszenia kapłanów ożywionych wielką gorliwością, którzy chętnie podjęliby życie apostolskie zgodne z życiem Jezusa Chrystusa - ich celem było ich własne uświęcenie poprzez gorliwe naśladowanie cnót i przykładów Jezusa Chrystusa w życiu doskonałej wspólnoty pod ślubami ubóstwa, posłuszeństwa i czystości; a po drugie, uświęcenie duchowieństwa i świeckich, zwłaszcza poprzez pomoc duszom najbardziej pozbawionym pomocy duchowej, poprzez misje, rekolekcje i inne ćwiczenia duchowe. Oto opatrznościowe lekarstwo na nasze czasy; tak jak święty Franciszek, święty Dominik i święty Ignacy zostali powołani przez Boga, aby odpowiedzieć na potrzeby i zaradzić złu swoich czasów, tak święty Alfons został wzbudzony przez Boga, aby sprostać naszym.
Autor, o. Antonio Tannoja, w wieku 18 lat został przyjęty do redemptorystów przez samego św. Alfonsa i mieszkał z nim przez większą część jego życia. Alfonsa i mieszkał z nim przez znaczną część jego życia. Miał więc wyjątkową pozycję nie tylko jako świadek życia świętego, ale także dostęp do najważniejszych dokumentów dotyczących jego osoby i założenia redemptorystów. Tłumaczenie było nadzorowane przez o. Fabera i jest teraz po raz pierwszy wznowione w całości. Podzielone na trzy tomy, obejmujące wczesne życie Alfonsa, założenie Redemptorystów, jego opublikowane prace, nominację na biskupa i świętą wytrwałość w czasie tak wielu prześladowań, a wreszcie życie towarzyszy Alfonsa.
„Swoimi uczonymi pismami, zwłaszcza „Teologią moralną”, rozproszył ciemność błędu, którą janseniści i niewierzący okryli świat”.
-bł. Pius IX