
Life Out of Balance: Homeostasis and Adaptation in a Darwinian World
Śledzi historyczne zmiany w fizjologii, ekologii, zachowaniu i biologii ewolucyjnej w ciągu dziesięcioleci po II wojnie światowej.
Jeśli dobór naturalny stanowi pierwsze prawo biologii, zwolennicy twierdzą, że homeostaza jest drugim prawem, równie ważnym i ściśle związanym z pierwszym. Niezależnie od takich twierdzeń, homeostaza wywołała szereg kontrowersji, odkąd została sformalizowana przez Waltera Cannona pod koniec lat dwudziestych XX wieku. Krytycy twierdzili, że Cannon przyjął zbyt optymistyczny pogląd na życie, ignorując nie tylko patologiczne odchylenia od normy, ale także nie wyjaśniając odpowiednio zdolności żywych istot do adaptacyjnego reagowania na wyzwania środowiskowe.
U podstaw tych kontrowersji leżał nierozwiązany problem integracji fizjologii i innych obszarów biologii funkcjonalnej z wyłaniającą się ewolucyjną syntezą genetyki mendlowskiej i darwinowskiej selekcji naturalnej. Fizjologiczna koncepcja homeostazy jako adaptacyjnego „dopasowania” między organizmem a jego środowiskiem oraz darwinowska koncepcja adaptacji i kondycji w kategoriach sukcesu reprodukcyjnego mogą wydawać się komplementarne w nieproblematyczny sposób, ale historycznie miały one niełatwy związek.
Life Out of Balance koncentruje się na okresie w historii, kiedy nowe idee samoregulacji, adaptacji i sprawności stały się kluczowe dla różnych dyscyplin biologicznych. W dekadach otaczających II wojnę światową idee te rozwinęły się w kilku różnych kontekstach i doprowadziły do szerszych debat na temat zalet takich modeli w zastosowaniu do większych systemów, w tym całego społeczeństwa. Szczególnie w swojej późniejszej cybernetycznej formie homeostaza wydawała się zapewniać nowe sposoby omawiania równowagi i regulacji, które unikały zdyskredytowanych podejść wcześniejszych mistrzów witalizmu i mechanizmu. Zapewniła ona wspólną perspektywę i terminologię do omawiania samoregulujących się „systemów”, zarówno mechanicznych, biologicznych, jak i społecznych. Choć niezwykle owocne i wpływowe, perspektywy homeostatyczne wywołały również liczne kontrowersje, gdy krytycy kwestionowali stopień, w jakim systemy biologiczne charakteryzują się równowagą i samoregulacją. Rozwiązanie tych kontrowersji nadal stanowi wyzwanie dla współczesnej biologii.