Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje zwracają uwagę na biografię Jamesa Hillmana autorstwa Dicka Russella, podkreślając jej głębię w badaniu życia Hillmana, jego relacji i wkładu w psychologię archetypów. Recenzenci wyrażają podziw dla pisarstwa Russella i kompleksowego charakteru pracy, jednocześnie wskazując na pewne ograniczenia w sposobie, w jaki poglądy Hillmana na płeć i seksualność są poruszane.
Zalety:⬤ Dogłębna eksploracja życia i idei Hillmana.
⬤ Znakomity tekst Dicka Russella.
⬤ Wciągający i intymny portret Hillmana i jego relacji.
⬤ Oczekiwanie na ostatni tom, pokazujący ogólną atrakcyjność serii.
⬤ Cenny wkład w dziedzinę psychologii.
Wady:⬤ Pewne krytyczne uwagi dotyczące odmowy przez Hillmana dyskusji na temat płci i seksualności, pomimo zaangażowania w powiązane ruchy.
⬤ Pewne stanowiska Hillmana, które niektórzy czytelnicy uznali za irytujące lub sprzeczne, nie zostały dokładnie omówione.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Life and Ideas of James Hillman: Volume II: Re-Visioning Psychology
Zawartość książki:
James Hillman, który zmarł w 2011 roku w wieku 85 lat, został opisany przez poetę Roberta Bly'a jako "najbardziej żywy i oryginalny psycholog" XX wieku. Oparty na wywiadach autora Dicka Russella z Hillmanem i dziesiątkami osób, które go znały, drugi tom The Life and Ideas of James Hillman obejmuje okres życia Hillmana, kiedy postanowił przywrócić psychologię do jej bogatych w duszę korzeni w mitologii greckiej i renesansowym ezoteryzmie.
Począwszy od jego nauczania w Instytucie Junga w Zurychu, śledzimy rosnącą międzynarodową sławę Hillmana jako indywidualisty w tej dziedzinie, co zbiega się z jego związkiem i ostatecznym małżeństwem z Patricią Berry. Odegrali oni kluczową rolę w sformułowaniu Psychologii Archetypowej, wraz z grupą młodych rodaków w tym, co stało się znane jako Spring House.
Nowe idee, które nabierały kształtu, odsunęły psychologię od dominującego modelu naukowo-medycznego, koncentrując się na leczeniu odizolowanej jednostki, rozszerzając się na żyzną sferę kultury i wyobraźni. Pośród licznych pism i wykładów Hillman sprawił, że mitologia, a nawet alchemia stały się istotne dla naszych czasów.
Wygłaszając prestiżowe wykłady Terry'ego na Yale i będąc nominowanym do nagrody Pulitzera, Hillman powrócił do Ameryki po trzydziestu latach życia głównie w Europie. Ku zaskoczeniu wielu, osiadł w Dallas i pomógł założyć Instytut Nauk Humanistycznych i Kultury, jednocześnie zajmując się tym, jak na nowo wyobrazić sobie planowanie miasta.
Równie zaskakująca była późniejsza przeprowadzka Hillmana do wiejskiego Connecticut, gdzie wraz z Pat Berry zamieszkał w XIX-wiecznym domu na farmie. Począwszy od połowy lat 80-tych, Hillman stał się pionierskim nauczycielem w mitopoetycznym ruchu mężczyzn u boku Roberta Bly'a i Michaela Meade'a - gdzie głęboka rozmowa o ojcach i synach oraz relacjach damsko-męskich oferowała nowy rodzaj terapii grupowej, terapii kulturowej.
Jak powiedział Thomas Moore o Hillmanie, posiadał on "geniusz do podejmowania dowolnego tematu i rzucania na niego świeżego światła". Po drodze spostrzeżenia Hillmana objęły wszystkie dziedziny sztuki, "poetycką podstawę umysłu", która połączyła go z wieloma najbardziej wpływowymi artystami i myślicielami współczesnej epoki.
