Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka jest chwalona za szczegółową analizę demograficzną starożytnej i wczesnej feudalnej Japonii, wypełniając krytyczne luki w zrozumieniu przejścia do rządów wojskowych. Chociaż wyróżnia się ona we wcześniejszych okresach, ma ograniczenia w odniesieniu do późniejszych okresów historycznych.
Zalety:⬤ Zapewnia bardzo potrzebny wgląd w demografię, w tym czynniki epidemiologiczne i środowiskowe
⬤ cenne dla celów edukacyjnych, zwłaszcza na kursach historii w college'u
⬤ podkreśla wpływ chorób i głodu na historię Japonii.
Wady:Zakres zatrzymuje się około 1400 roku, pomijając ważne wydarzenia, takie jak Sengoku Jidai.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Daily Life and Demographics in Ancient Japan
Zawartość książki:
Przez wieki naukowcy zastanawiali się, jak wyglądało codzienne życie zwykłych mieszkańców Japonii, zwłaszcza w dawno minionych epokach, takich jak starożytność (700-1150). Wykorzystując dyscyplinę demografii historycznej, William Wayne Farris pokazuje, że przez większość tej epoki ogólna populacja Japonii prawie w ogóle nie rosła, oscylując wokół sześciu milionów przez prawie pięćset lat.
Przyczyny stabilnej populacji były złożone. Co najważniejsze, Japonia była uwikłana we wschodnioazjatycką pandemię, która zabijała zarówno arystokratów, jak i zwykłych ludzi w niezliczonych ilościach co pokolenie. Epidemie ospy, odry, świnki i czerwonki dziesiątkowały dorosłą populację, powodując szeroko zakrojone zawirowania społeczne i gospodarcze.
Głód powracał mniej więcej raz na trzy lata, pozostawiając dużą część populacji niedożywioną lub martwą.
Degradacja ekologiczna centralnej Japonii doprowadziła do zwiększonej częstotliwości występowania suszy i erozji gleby. Wojna sprawiła, że żołnierze masowo mordowali niewinnych przechodniów.
W tych trudnych warunkach rolnictwo cierpiało z powodu wysokiego wskaźnika porzucania pól i słabego rozwoju technologicznego. Zarówno rolnictwo, jak i przemysł w coraz większym stopniu przestawiały się na technologie oszczędzające siłę roboczą. Ponieważ pracownicy byli na wagę złota, płace rosły.
Handlowcy przestawili się z używania pieniędzy na handel wymienny. Miasta zniknęły. Rodzina była amorficznym bytem, a kobiety miały wysoki status w gospodarce, w której brakowało siły roboczej.
Rozbite rodziny i przerażająco wysoki wskaźnik śmiertelności niemowląt były również częścią wzorców pokrewieństwa. Przeciętna rodzina żyła w zimnym, przewiewnym mieszkaniu podatnym na pożary, nosiła ubrania wykonane z drapiących konopi, spożywała posiłki ledwo wystarczające w najlepszych czasach i cierpiała z powodu braku warunków sanitarnych, które zwiększały prawdopodobieństwo wybuchu chorób.
Podczas gdy życie było ciężkie dla prawie wszystkich ludzi od 700 do 1150 roku, doświadczenia te stanowiły inwestycje w kapitał ludzki, które przyniosły owoce w epoce średniowiecza (1150-1600).
