Ocena:

Recenzje pamiętnika podkreślają szczerą narrację autora o życiu w Appalachach, podkreślając zarówno jego osobiste doświadczenia, jak i wysiłki na rzecz podniesienia swojej społeczności. Czytelnicy odnajdują wartość w przedstawieniu sposobu życia, który jest rzadko omawiany, a zwłaszcza w zmaganiach i odporności ludzi w tym regionie. Jednak niektórzy uważają, że część książki jest nużąca lub zbyt polityczna, co może umniejszyć ogólne wrażenia.
Zalety:⬤ Serdeczny styl pisania
⬤ zapewnia prawdziwy wgląd w życie w Appalachach
⬤ inspirująca opowieść o pracy społecznej
⬤ historycznie istotna
⬤ przekonujący portret zmagań i edukacji
⬤ przyjemna i łatwa w czytaniu.
⬤ Niektóre fragmenty mogą być nudne
⬤ sekcje wydawały się zbyt polityczne dla niektórych czytelników
⬤ nie tak powieściowe, jak oczekiwano
⬤ kilku uznało to za podobne do długiego życiorysu.
(na podstawie 13 opinii czytelników)
An Appalachian Boy's Life: A Walk in Three Centuries
W latach, które upłynęły od mojego przejścia na emeryturę w 2009 roku, poświęciłem wiele czasu na spojrzenie wstecz na ostatnie 81 lat mojego życia. Mam za sobą niezwykłą różnorodność doświadczeń, począwszy od świata, w którym prawie nie było edukacji w jednopokojowych szkołach, z których zrezygnowałem w czwartej klasie w wieku 15 lat.
Byliśmy całkowicie zależni od ziemi, ponieważ to właśnie tam uprawialiśmy i zbieraliśmy prawie całą naszą żywność za pomocą pługów ciągniętych przez muły i pieca opalanego drewnem, aby przygotować to, co jedliśmy. Chociaż urodziłem się w 1935 roku, doświadczenia mojego życia obejmowały trzy stulecia. Przez pierwsze 10 lat mojego życia sposób, w jaki żyliśmy, nie różnił się od sposobu, w jaki żyli moi pradziadkowie, którzy urodzili się w latach sześćdziesiątych XIX wieku.
Przez pierwsze 10-15 lat mojego życia nie było żadnych nowoczesnych udogodnień. W przeciwieństwie do większości tego, co napisano o społecznościach Appalachów, nasza była spółdzielnią barterową, w której ludzie pracowali razem i zawsze pomagali sobie nawzajem, gdy była taka potrzeba.
Mam ogromne szczęście, że żyję teraz w świecie, w którym mogę wypowiadać swoje wspomnienia do mikrofonu, a mój komputer automatycznie konwertuje je na tekst. Miałem okazję poznać i pracować z wieloma wspaniałymi ludźmi na przestrzeni dziesięcioleci.
Niestety, większość moich przyjaciół z dzieciństwa nigdy nie miała okazji odkrywać świata w taki sposób, w jaki ja miałem przywilej to robić.