Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 5 głosach.
The Life of Aelred of Rievaulx, Volume 57: And the Letter to Maurice
Pisząc krótko po śmierci Aelreda z Rievaulx 12 stycznia 1167 r., Walter Daniel, jego sekretarz i współmnich, stworzył obraz Aelreda, który przetrwał do dziś. Poznajemy człowieka "miłosierdzia i zdumiewającej świętości", schorowanego opata, którego mnisi siedzieli rozmawiając przy jego łóżku.
Tylko przelotnie widzimy ambitnego młodego zarządcę na dworze króla Dawida Szkockiego, kościelnego dyplomatę i doradcę politycznego, który z łatwością poruszał się w kręgach królewskich i biskupich, lub sprytnego zarządcę nieruchomości, który doprowadził swoje klasztory do dobrobytu. Spod pióra Waltera wyszedł łagodny, kochający, ascetyczny opat, który oferował duchowe przewodnictwo swoim mnichom poprzez rozmowy i szerszej publiczności poprzez skomponowane przez siebie traktaty, i który zmarł świętą śmiercią. Reakcja, jaką wywołał Żywot, sugeruje, że niektórzy współcześni spoza Rievaulx mieli inny obraz opata z Rievaulx.
Niezależnie od tego, czy motywowała ich zwykła niechęć, zazdrość, czy też niezadowolenie z pośpiesznej, nieformalnej "kanonizacji", krytycy użądlili oburzonego Waltera. Być może, podobnie jak Walter, uważali za niemożliwe do pogodzenia i starali się rozdzielić dwa światy, które sam Aelred zintegrował i połączył.