Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
The Plain and Noble Garb of Truth: Nationalism & Impartiality in American Historical Writing, 1784-1860
Amerykańscy historycy wczesnego okresu narodowego, jak twierdzi Eileen Ka-May Cheng, zmagali się z obiektywizmem, profesjonalizmem i innymi "nowoczesnymi" kwestiami w większym stopniu, niż przyznają ich następcy w późniejszych pokoleniach. Jej obszerne lektury historyków z okresu antebellum pokazują, że w latach dwudziestych XIX wieku niewielka, ale wpływowa grupa praktyków zaczęła rozwijać wiele doktryn i obaw, które leżą u podstaw współczesnej praktyki historycznej. The Plain and Noble Garb of Truth rzuca wyzwanie zakorzenionemu przekonaniu, że pierwsze pokolenia amerykańskich historyków były romantykami lub propagandystami walczącego młodego narodu.
Cheng angażuje się w prace znanych wczesnych historyków narodowych, takich jak George Bancroft, William Prescott i David Ramsay.
Mniej znane postacie, takie jak Jared Sparks i Lorenzo Sabine.
A także czołowe elity polityczne i intelektualne tamtych czasów, w tym Francis Bowen i Charles Francis Adams. Autorka pokazuje, że ich prace, które koncentrowały się na rewolucji amerykańskiej, były często zniuansowane i zaskakująco przychylne w traktowaniu amerykańskich Indian i lojalistów. Pokazuje również, w jaki sposób powstanie powieści przyczyniło się do powstania historii jako autonomicznej dyscypliny, argumentując, że paradoksalnie "wcześni historycy narodowi jednocześnie opisywali prawdę w opozycji do powieści i byli pod wpływem powieści w ich rozumieniu prawdy".
Współcześni historycy powinni uznać, że dyscyplina historyczna sama jest produktem historii, mówi Cheng. Traktując poważnie grupę zbyt często odrzucanych historyków, Cheng rzuca współczesnym historykom wyzwanie do zbadania niektórych ahistorycznych aspektów sposobu, w jaki rozumieją swoją własną dyscyplinę.
