Zwyczajna misja Bożej teologii

Oryginalny tytuł:

An Ordinary Mission of God Theology

Zawartość książki:

Literatura dotycząca kościoła misyjnego wydaje się być zdominowana przez wyidealizowane koncepcje korzyści płynących z wyposażenia kongregacji do uczestnictwa w lokalnej pracy misyjnej.

Niniejsze badanie podważa ten idealizm, zwracając krytyczną uwagę na zwykłe teologie kongregantów, które rozwijają się w reakcji na przekazywanie im teologii Missio Dei. Ich głosy są nieobecne w formalnej literaturze.

Badanie wykorzystuje metodologię reskryptu, aby zmodyfikować kluczowe założenia przyjęte w formalnej literaturze eklezjologicznej, opierając się na spostrzeżeniach pochodzących ze zwykłych głosów teologicznych chrześcijan. Studium śledzi, w jaki sposób wprowadzenie teologii Missio Dei do brytyjskiej kongregacji reformowanej wywarło na nią znaczący wpływ. Niewielki zespół chrześcijańskich liderów przekazywał teologię Missio Dei temu kościołowi przez okres sześciu lat.

Okazało się, że zmiany misji wiązały się ze znacznymi osobistymi kosztami dla członków kościoła: 1) schizma nastąpiła, gdy kongreganci próbowali usunąć lidera odpowiedzialnego za te zmiany z urzędu pastora kościoła, a jedna trzecia kongregantów opuściła kościół, ponieważ nie chcieli przyjąć nowej tożsamości misyjnej kościoła; 2) następnie pojawiły się trzy rozbieżne grupy - dwie z nich chciały różnych rodzajów kościołów, które wydawały się nie do pogodzenia; 3) dwie trzecie członków wspierało i uczestniczyło w działaniach misyjnych kościoła, co obciążało niektóre z ich rodzin; 4) nierozwiązane napięcia nadal wpływały na kongregację podczas całego procesu zmian; 5) nieoczekiwanie dla kościoła reformowanego trzecia grupa złożona z kobiet rozwinęła prorocze praktyki, które powstały dzięki pośrednictwu teologii Missio Dei. Co ważne, teza ta podważa pogląd, że pomaganie kościołom w skupieniu się na misji sprawi, że będą się dobrze rozwijać.