Victory at Home
Victory at Home to jednocześnie instytucjonalna historia federalnej War Manpower Commission i społeczna historia południowej siły roboczej w prowincji komisji. Charles D. Chamberlain bada, w jaki sposób południowe rodziny robotnicze wykorzystały szybką industrializację Ameryki w czasie wojny i rozszerzoną obecność federalną, aby uzyskać bezprecedensową mobilność gospodarczą, społeczną i geograficzną w chronicznie biednym regionie.
Chamberlain przygląda się temu, w jaki sposób robotnicy wojenni, czarni przywódcy, białe elity z południa, liberalni New Dealers, przemysłowcy spoza południa i inni wykorzystywali i kształtowali federalne wysiłki na rzecz mobilizacji wojennej, aby zaspokoić własne potrzeby. Pokazuje na przykład, jak afroamerykańscy, latynoscy i biali robotnicy pracowali w różny sposób za pośrednictwem kościołów, związków zawodowych, agencji federalnych, NAACP i Urban League, wykorzystując szeroką gamę strategii, od organizacji związkowych i protestów bezpośrednich po zakup pracy i migrację. Przez cały czas Chamberlain stara się nie przedstawiać południowej sceny pracy w czasie wojny w kategoriach monolitycznych. Omawia na przykład konflikty między grupami rasowymi w związkach zawodowych i braki między krajowymi dyrektywami War Manpower Commission a ich lokalną implementacją.
Ważna nowa praca w południowej historii gospodarczej i przemysłowej, Victory at Home ma również implikacje dla prehistorii zarówno rewolucji praw obywatelskich, jak i masowego ruchu oporu lat sześćdziesiątych. Jak wyjaśnia Chamberlain, afroamerykańscy robotnicy wykorzystali koalicję związków zawodowych, kościołów i organizacji praw obywatelskich zbudowaną podczas wojny, aby rzucić wyzwanie segregacji i pozbawieniu praw obywatelskich na powojennym Południu.
