Zwycięstwo Macarthura: Wojna w Nowej Gwinei, 1943-1944

Opinie czytelników

Książka „Zwycięstwo MacArthura” zawiera szczegółowy opis kampanii na Nowej Gwinei podczas II wojny światowej, badając strategie wojskowe, operacje i kluczowe postacie. Chociaż oferuje cenne spostrzeżenia i kontekst historyczny, jest krytykowana za brak głębi w niektórych obszarach, niespójne mapowanie i niedostateczną edycję.

⬤ Szczegółowy opis kampanii na Nowej Gwinei.
⬤ Zapewnia kontekst historyczny i wgląd w strategie wojskowe.
⬤ Obejmuje wkład różnych sił, w tym US Navy, US Army i sił australijskich.
⬤ Omawia zarówno amerykańskie, jak i japońskie kwestie dowodzenia.

⬤ Brak głębi i szczegółów w niektórych ważnych bitwach.
⬤ Niespójne i często nieadekwatne mapy, które nie wspierają skutecznie tekstu.
⬤ Niespójna edycja i formatowanie, które negatywnie wpływają na wrażenia z lektury.
⬤ Zbyt uproszczone podsumowania złożonych interakcji między przywódcami wojskowymi.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Macarthur's Victory: The War in New Guinea, 1943-1944

Zawartość książki:

WIELKI WOJOWNIK U SZCZYTU SWOICH MOŻLIWOŚCI

W marcu 1942 roku generał Douglas MacArthur stanął w obliczu wroga, który w ciągu kilku miesięcy opanował Malaje, Birmę, Filipiny, Holenderskie Indie Wschodnie, a z bazy w Raubaul w Nowej Brytanii zagroził Australii. Po wycofaniu się do Australii, MacArthur miał nadzieję znaleźć wystarczającą liczbę ludzi i mat riel i do szybkiej ofensywy przeciwko Japończykom. Zamiast tego miał do dyspozycji jedynie małe i rozbite siły powietrzne, niewystarczające wsparcie morskie i armię złożoną niemal w całości z niesprawdzonych rezerwistów.

Oto jeden z najbardziej kontrowersyjnych dowódców w historii, walczący z własnymi przełożonymi o wystarczającą ilość zapasów, ponieważ prezydent Roosevelt faworyzował teatr europejski; ścierający się z marynarką wojenną, która sprzeciwiała się jego inicjatywom; i na drodze do spełnienia obietnicy wyzwolenia Filipin.

W bitwach o Buna, Lae i Port Moresby, zdobyciu Finschhafen i innych ważnych akcjach, udowodnił, że jego krytycy się mylili i wypalił wizerunek wielkości, który przetrwał do wojny koreańskiej. To była „druga” wojna na Pacyfiku: ta, w której MacArthur walczył na Nowej Gwinei i, wbrew wszelkim przeciwnościom i większości przewidywań, zdecydowanie wygrał.