Italo Calvino's Animals: Anthropocene Stories
Słowa "zwierzęta antropocenu" przywołują obrazy martwych ciał albatrosów wypełnionych fragmentami plastiku, niedźwiedzi polarnych dryfujących na topniejących pokrywach lodowych, samotnych słoni na sawannie.
Zawieszone między bezosobową naturą Wielkiego Wymierania a pojedynczością egzotycznych osobników, stworzenia te wydają się odległe, oderwane od nas. Ale zwierzęta w antropocenie nie są po prostu "tam".
Zagrożone i zagrożone, zamieszkują miasta i tereny wiejskie, często uwięzione na farmach przemysłowych, w ogrodach zoologicznych i laboratoriach. Wśród nich są też ludzie. Italo Calvino's Animals bada zwierzęta antropocenu wizjonerskimi oczami klasycznego współczesnego autora.
W opowiadaniach Calvino mrówki, koty, kury, króliki, goryle i inne stworzenia wyłaniają się jako złożone podmioty i mieszkańcy świata w stanie oblężenia. Obok nich w lustrze pojawia się inna postać: anthropos bez dużej litery A, uosobienie ludzi subalternów z ich wyzwaniami i nierównościami, gatunek towarzyszący na trudnej ścieżce koewolucji.
