Zwierciadło muzyki: Księga siódma

Oryginalny tytuł:

The Mirror of Music: Book the Seventh

Zawartość książki:

Speculum musicae Magistra Jacobusa de Ispania z Liege jest ostateczną średniowieczną summą muzyki. Powstała prawdopodobnie w latach trzydziestych XIII wieku i składa się z nie mniej niż siedmiu ksiąg, zawierających łącznie ponad 375 000 słów.

Muzykolog z Princeton Rob C. Wegman oferuje tłumaczenie siódmej i ostatniej księgi, która dotyczy współczesnej polifonii. Ta część Speculum jest głośną - i niezwykle namiętną - diatrybą przeciwko nowym praktykom muzycznym i notacyjnym, które zyskały popularność we Francji w drugiej ćwierci XIV wieku.

Jacobus udowadnia, że jest gruntownie wykształcony w filozofii scholastycznej i prowadzi sprawę z nieustępliwą determinacją, wykorzystując w pełni swoje doskonałe umiejętności retoryczne i zaciekłą inteligencję krytyczną. Tym, co skłoniło go do rozpoczęcia ataku, było poczucie osobistej lojalności wobec muzyki i muzyków, których kochał podczas lat studiów uniwersyteckich w Paryżu, prawdopodobnie w latach dziewięćdziesiątych XII wieku, a także wiara w decydującą moc rygorystycznego i metodycznego rozumowania.

Jednak ku jego nieskończonemu smutkowi, jego demonstracje okazały się mało skuteczne wobec potężniejszych współczesnych sił zmieniającego się gustu muzycznego i praktycznej celowości. Magister Jacobus kończy swój traktat wzruszającą modlitwą dziękczynną, w której wyczekuje przyszłego życia i wydaje się gotowy na rozstanie z tym światem, który tak gorzko rozczarował go w ostatnich latach życia.