Understanding the Worlds of Young Children
Dzieci rozpoczynają swoją przygodę z nauką czytania i pisania od momentu narodzin, gdy zaczynają odczytywać otaczający je świat. Rozpoczynają swoją podróż, obserwując i reagując na gesty i głosy członków swojej rodziny oraz słysząc i używając języka, w którym są zanurzeni, aby komunikować się z innymi. Poprzez interakcje z otaczającymi je systemami znaków, socjalizują się do praktyk kulturowych swoich społeczności i konstruują znaczenie w swoim życiu. Wejście dzieci do edukacji formalnej, w której zaczynają czytać "słowo", dodatkowo łączy je z umiejętnościami czytania i pisania innych społeczności, zarówno na poziomie krajowym, jak i globalnym. W ten sposób wczesne lata stają się krytycznym okresem do budowania i wspierania obecnego i przyszłego uczenia się, w którym dzieci rozwijają się w kreatywne rozwiązywanie problemów, przemyślane komunikatory oraz produktywnych liderów i obywateli następnego pokolenia.
Niniejszy tom rozszerza aktualną wiedzę na temat uczenia się dzieci, badając znaczenie najwcześniejszych lat życia dzieci w kontekście ich rodzin i społeczności oraz łącząc te lata z ich formalną edukacją. Rozwój jest postrzegany przez pryzmat perezhivanie dziecka; koncepcja Wygotskiego (1933-1934/1994), która wyraża jedność rozwoju biologicznego i kulturowego jednostki. Według Wygotskiego rozwój nie izoluje jednostki od jej kontekstu społecznego. Dzieci są istotami społecznymi od urodzenia, które nabywają i nadają znaczenie swojemu światu poprzez interakcje z rodziną, przyjaciółmi, opiekunami, grupami religijnymi i innymi członkami społeczności. Interakcje te obejmują sposób, w jaki dzieci używają języka w ekospołecznych (fizycznych i społecznych) światach dzieci, w których następuje rozwój. To, w jaki sposób te ekospołeczne światy wspierają się nawzajem lub kolidują ze sobą, będzie miało wpływ na rozwój umiejętności czytania i pisania u dzieci.
Ten wyjątkowy wkład daje czytelnikowi możliwość: a) uznania znaczenia praktyk czytania i pisania jako kulturowych i społecznych w kontekście wielu światów małych dzieci, b) promowania ciągłości ekospołecznych światów dzieci w ich formalnej edukacji poprzez koncepcje perezhivanie i pedagogiki opartej na zasobach oraz c) wyobrażenia sobie alternatywnych ram rozpoznawania ekospołecznych światów dzieci poza klasą i integrowania aspektów tych światów w celu zaangażowania rodzin w formalną edukację ich dzieci.