Understanding Insurgency
Żaden ruch rebeliancki nie może przetrwać bez pewnego stopnia popularnego wsparcia, ale co to znaczy wspierać grupę zbrojną? Skupiając się na PKK (Partii Pracujących Kurdystanu), która w ostatnich latach zwróciła na siebie uwagę całego świata ze względu na swoje wysiłki w oporze przeciwko ISIS w Iraku i Syrii, ale jest obecna i aktywna w regionie od znacznie dłuższego czasu, Francis O'Connor bada pierwsze trzy dekady rebelii PKK w Turcji.
Przyglądając się temu, jak należy rozumieć relacje między grupami zbrojnymi a ich zwolennikami, jak relacje te różnią się przestrzennie i jaką rolę odgrywa w nich przemoc, czerpie on z literatury dotyczącej wojny domowej, ruchów społecznych i rządów rebeliantów, aby nakreślić, w jaki sposób PKK przetrwała wojskowy zamach stanu w 1980 r. i powoli zdobywała poparcie społeczne poprzez początkowe formy rządów rebeliantów, ukierunkowane użycie przemocy oraz zniuansowaną projekcję swojej ideologii i celów.
W ten sposób przedstawia historyczną narrację organizacji, która przez dziesięciolecia skutecznie opierała się drugiej co do wielkości armii NATO z ograniczoną ilością broni i stała się kluczowym graczem na rzecz praw Kurdów w szerszym regionie.
