Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka oferuje dogłębną eksplorację tematów egzystencjalnych i wprowadza współczesne rozumienie stoicyzmu dla współczesnych czytelników. Jest napisana w stylu akademickim i przedstawia wymagające, ale wnikliwe idee dotyczące złożoności życia i ludzkiej zależności od niekontrolowanych systemów.
Zalety:Książka zapewnia głęboki wgląd na każdej stronie, oferuje świeże spojrzenie na współczesną myśl egzystencjalną i jest wciągająca dla osób zainteresowanych stoicyzmem i sensownym życiem. Jest dobrze napisana i trzyma czytelnika w napięciu.
Wady:Akademicki styl sprawia, że jest to wymagająca i niezobowiązująca lektura, która nie każdemu może przypaść do gustu. Niektóre dyskusje, takie jak neostoicyzm, mogą sprawić, że czytelnicy nie będą mieli jasności co do praktycznych zastosowań.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Sources of Significance: Worldly Rejuvenation and Neo-Stoic Heroism
Zawartość książki:
Sources of Significance konfrontuje kapitalizm konsumpcyjny i fundamentalizm religijny jako symptomy zaprzeczania śmierci i zdegenerowanych kulturowych heroizmów. Rozwijając i syntetyzując idee Ernesta Beckera, Kennetha Burke'a, Hansa Jonasa, Ervinga Goffmana, Antoine'a de Saint-Exup (c)ry'ego i Epikteta, ta multidyscyplinarna praca oferuje trwałą odpowiedź i korektę. Nakreśla heroizmy, których warto pragnąć i ujawnia formy wdzięczności, odwagi i celu, które pojawiają się, gdy ludzie godzą się ze znaczeniem śmiertelności. Corey Anton otwiera współczesny dialog obejmujący teizm, ateizm, agnostycyzm i humanizm spirytualistyczny, ponownie badając podstawowe tematy, takie jak język, poczucie własnej wartości, dwuznaczność, wina, rytuał, ofiara i transcendencja. Uznając rosnące zapotrzebowanie na teologie, które są zgodne z nowoczesną nauką, Anton pokazuje, jak dzisiejszy konsumpcyjny styl życia zniekształca i trywializuje potrzebę poczucia własnej wartości, i argumentuje, że każda osoba stoi przed prawdziwie heroicznymi zadaniami przyczyniania się do piękna, harmonii i zasobów świata.
Wybaczyć kosmosowi samoświadomą skończoność.
I z wdzięcznością zaakceptować niejednoznaczność darów życia.
