Zostawili na mnie wielkie ślady: Afroamerykańskie świadectwa przemocy rasowej od emancypacji do I wojny światowej

Opinie czytelników

Książka Kidady Williams stanowi dogłębną eksplorację przemocy na tle rasowym, której doświadczali Afroamerykanie po wojnie secesyjnej, podkreślając znaczenie zrozumienia tej historii dla uchwycenia kształtowania się zbiorowej tożsamości wśród czarnoskórych Amerykanów. Praca Williams oferuje nowe spojrzenie na ten temat, włączając głosy ofiar i kwestionując poprzednie narracje historyczne, które pomijały wpływ przemocy białych strażników.

Książka jest chwalona za autorytatywne badania, przejrzysty styl pisania i zdolność do angażowania czytelników w emocjonalne i przekonujące narracje. Jest uważana za cenne źródło edukacyjne zarówno dla kursów licencjackich, jak i magisterskich, prezentując niezbędną perspektywę przemocy rasowej. Badania naukowe są dobrze zbadane, kwestionując tradycyjne interpretacje historyczne.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać temat za trudny ze względu na jego szorstką i często przygnębiającą treść. Co więcej, osoby z wcześniejszą powierzchowną wiedzą na ten temat mogą zostać skonfrontowane z surowymi realiami niesprawiedliwości i przemocy, co może być trudne do strawienia.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

They Left Great Marks on Me: African American Testimonies of Racial Violence from Emancipation to World War I

Zawartość książki:

Jeszcze długo po zniesieniu niewolnictwa spuścizna przemocy pozostawiła głębokie rany na ciałach, umysłach i życiu Afroamerykanów. Dla wielu ofiar i świadków napaści, gwałtów, morderstw, nocnych przejazdów, linczów i innych krwawych aktów, które nastąpiły później, cierpienie wywołane tą przemocą było jednocześnie zbyt bolesne, by wyrazić je słowami, a jednocześnie zbyt straszne, by je stłumić.

W tej sugestywnej i głęboko poruszającej historii Kidada Williams analizuje świadectwa Afroamerykanów dotyczące przemocy na tle rasowym. Wykorzystując zarówno kulturę ustną, jak i drukowaną do składania zeznań na temat przemocy, ofiary i świadkowie mieli nadzieję, że będą w stanie graficznie rozpowszechnić wystarczającą wiedzę na temat jej występowania i zainspirować Amerykanów do podjęcia działań w celu jej zakończenia. W procesie składania zeznań ludzie ci stworzyli wernakularną historię przemocy, którą znosili i której byli świadkami, a także tożsamości, które wyrosły z doświadczenia przemocy.

Historia ta sprzyjała świadomości opozycyjnej wobec przemocy rasowej, która zainspirowała Afroamerykanów do tworzenia i wspierania kampanii mających na celu położenie kresu przemocy. Powstałe w ten sposób krucjaty przeciwko przemocy rasowej stały się jednym z politycznych poligonów dla ruchu na rzecz praw obywatelskich.