Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.
Aphrodite's Tortoise: The Veiled Woman of Ancient Greece
Greckie kobiety rutynowo nosiły welon. Jest to nieoczekiwane odkrycie tego ważnego badania.
Grecy, którym słusznie przypisuje się wynalezienie obywatelskiej otwartości, okazują się również częścią bardziej wschodniej tradycji odosobnienia. Praca Llewellyn-Jones opiera się na dowodach literackich, a zwłaszcza ikonograficznych. W rzeźbie i malarstwie wazowym pokazuje obecność welonu, często zakrywającego głowę, ale także bardziej dyskretnie złożonego z powrotem na ramionach.
Ta dyskretna moda nie tylko dawała uprzywilejowany widok twarzy starożytnemu konsumentowi sztuki, ale także, nawiasem mówiąc, pozwoliła zasłonie umknąć uwadze tradycyjnej współczesnej nauki. Na podstawie greckich źródeł literackich autor pokazuje, że pełne zasłanianie głowy i twarzy było powszechne.
Analizuje skomplikowane greckie słownictwo dotyczące zasłaniania i bada, co zasłona miała osiągnąć. Pokazuje, że zasłona była świadomym przedłużeniem domu i często była określana jako „tegidion”, dosłownie „mały dach”. Zasłona była zatem genialnym kompromisem; pozwalała kobietom krążyć publicznie, zachowując jednocześnie ideał egzystencji związanej z domem.
Zwracając uwagę na różne rodzaje zasłon, autor wykorzystuje greckie i bardziej współczesne dowody (głównie ze świata arabskiego), aby pokazać, w jaki sposób kobiety mogły wykorzystywać i obalać zasłonę jako środek elokwentnej, czasem emocjonalnej komunikacji. Wydana po raz pierwszy w 2003 roku książka Llewellyn-Jones stała się centralnym - i inspirującym - tekstem do studiowania starożytnych kobiet.
