Żółta febra, rasa i ekologia w XIX-wiecznym Nowym Orleanie

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

Yellow Fever, Race, and Ecology in Nineteenth-Century New Orleans

Zawartość książki:

Poprzez innowacyjną perspektywę środowiska i kultury, Urmi Engineer Willoughby bada żółtą febrę w Nowym Orleanie w latach 1796-1905. Łącząc lokalne epidemie z miejscem miasta w świecie atlantyckim, Y ellow Fever, Race, and Ecology in Nineteenth-Century New Orleans analizuje, w jaki sposób przypadki i reakcje na chorobę wyrosły ze środowiska ukształtowanego przez produkcję cukru, niewolnictwo i rozwój miast.

Willoughby argumentuje, że procesy ponadnarodowe - w tym wzorce migracji, industrializacji i imperializmu - przyczyniły się do zmian ekologicznych, które umożliwiły komarom Aedes a gypti przenoszącym żółtą febrę rozwój i przenoszenie choroby w Nowym Orleanie, podważając przypuszczenia, że żółta febra była głównie transportowana do obu Ameryk na statkach niewolniczych. Następnie śledzi pochodzenie i rozprzestrzenianie się medycznych i popularnych przekonań na temat odporności na żółtą febrę, od wczesnego XIX-wiecznego twierdzenia, że rdzenni mieszkańcy Nowego Orleanu byli chronieni, po stopniowy nacisk na rasę jako czynnik determinujący odporność, odzwierciedlający napięcia społeczne związane ze zniesieniem niewolnictwa na całym świecie.

Wraz z rozwojem XIX wieku, koncepcje biologicznych różnic między rasami uległy zwapnieniu, nawet w miarę rozwoju infrastruktury zdrowia publicznego, a rasa nadal odgrywała kluczową rolę w diagnozowaniu i zapobieganiu chorobie. Rządy stanowe i federalne zaczęły tworzyć rady i organizacje odpowiedzialne za zapobieganie nowym epidemiom i zapewnianie opieki podczas epidemii, chociaż władze medyczne ignorowały dowody na czarne ofiary żółtej febry. Willoughby argumentuje, że amerykańskie ambicje imperialistyczne również przyczyniły się do eradykacji żółtej febry i rozwoju medycyny tropikalnej: Interesy handlowe Stanów Zjednoczonych w strefach tropikalnych, w których uprawiano rośliny takie jak trzcina cukrowa, banany i kawa, doprowadziły do współpracy między specjalistami medycznymi a amerykańskimi siłami zbrojnymi w Ameryce Łacińskiej, co z kolei umożliwiło kampanie zdrowia publicznego w celu zbadania i wyeliminowania żółtej febry w Nowym Orleanie.

Książka Yellow Fever, Race, and Ecology in Nineteenth-Century New Orleans, będąca ważnym wkładem w dziedzinę ekologii chorób, przedstawia wydarzenia, które ukształtowały epidemiologiczną historię Crescent City, rzucając światło na rozprzestrzenianie się i zwalczanie żółtej febry w świecie atlantyckim.