Soldiers, Airmen, Spies, and Whisperers: The Gold Coast in World War II
Upadek Francji w czerwcu 1940 roku sprawił, że Złote Wybrzeże zostało otoczone przez potencjalnie wrogie francuskie kolonie, które odrzuciły wezwanie de Gaulle'a do kontynuowania walki, sygnalizując zamiast tego swoje poparcie dla proniemieckiego reżimu Vichy marszałka P taina.
W książce "Żołnierze, lotnicy, szpiedzy i szeptacze" Nancy Lawler opisuje, jak Pułk Złotego Wybrzeża, pozbawiony batalionów walczących w Afryce Wschodniej, został szybko rozbudowany w kraju, aby sprostać zagrożeniu inwazją. Profesor Lawler pokazuje również, jak małe lotnisko w Takoradi zostało przekształcone w główną bazę Królewskich Sił Powietrznych i zaczęło odgrywać kluczową rolę w dostarczaniu samolotów dla brytyjskiej Ósmej Armii w Afryce Północnej.
Znaczenie Złotego Wybrzeża dla wysiłków wojennych aliantów wymagało stworzenia rozbudowanych sieci propagandowych i szpiegowskich, których działalność obejmowała zarówno rozpowszechnianie plotek, jak i przemyt oraz sabotaż. Kierownictwo Operacji Specjalnych z siedzibą w Londynie przeniosło się do Afryki Zachodniej, gdzie ściśle współpracowało z wywiadem Wolnej Francji de Gaulle'a. Lawler przedstawia barwny opis największego triumfu SOE, jakim było doprowadzenie do migracji znacznej części ludu Gyaman z Wybrzeża Kości Słoniowej Vichy na Złote Wybrzeże.
Przyglądając się wielu organizacjom wojskowym i cywilnym zaangażowanym w wojnę, Lawler rzuca światło na podejmowanie decyzji w Brazzaville, Londynie i Waszyngtonie. Jest to opis II wojny światowej w jednej kolonii, ale historia ta jest mocno osadzona w szerszym kontekście świata ogarniętego wojną.