Ocena:
Książka oferuje szczegółowy i wciągający portret ruchu Chicano w Teksasie, koncentrując się w szczególności na zmianach społecznych i starciach kulturowych, które miały miejsce w tym okresie. Czytelnicy doceniają dokładne badania, znaczenie historyczne i osobisty związek z omawianymi dzielnicami.
Zalety:Dobrze zbadana, wnikliwa narracja, odnosząca się do współczesnych zagadnień, wciągający styl pisania, pomaga pogłębić zrozumienie ruchu Chicano, nostalgiczny dla tych, którzy doświadczyli tej epoki.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać część książki za zbyt szczegółową lub specyficzną, potencjalnie ograniczając jej atrakcyjność dla szerszego grona odbiorców.
(na podstawie 10 opinii czytelników)
Quixote's Soldiers: A Local History of the Chicano Movement, 1966-1981
Zwycięzca, NACCS-Tejas Book Award, National Association for Chicana and Chicano Studies, Tejas Foco, 2011.
NACCS Book Award, National Association for Chicana and Chicano Studies, 2012.
W połowie lat sześćdziesiątych San Antonio w Teksasie było miastem podzielonym, rządzonym przez zakorzenioną anglosaską elitę społeczną i biznesową. Meksykańsko-amerykańskie dzielnice w zachodniej i południowej części miasta charakteryzowały się substandardowymi warunkami mieszkaniowymi i doświadczały sezonowych powodzi. Regularnie wybuchały tam wojny gangów. Następnie strajkujący robotnicy rolni z południowego Teksasu przemaszerowali przez miasto i zapoczątkowali ruch społeczny, który przekształcił barrios i ostatecznie obalił starą anglosaską oligarchię. W Żołnierzach Kichota David Montejano wykorzystuje bogactwo wcześniej niewykorzystanych źródeł, w tym dokumenty kongresowe Henry'ego B. Gonzaleza, aby przedstawić intrygującą i bardzo czytelną relację z tego burzliwego okresu.
Montejano dzieli narrację na trzy części. W pierwszej części opowiada o tym, jak aktywiści studenccy i upolitycznieni pracownicy socjalni zmobilizowali młodzież z barrio i rzucili agresywne wyzwanie zarówno anglo-, jak i meksykańsko-amerykańskim elitom politycznym. W drugiej części Montejano przygląda się dynamicznej ewolucji ruchu Chicano i pojawieniu się wyraźnych różnic płciowych i klasowych, gdy kobiety i młodzież z byłych gangów walczyły o uznanie jako poważni aktorzy polityczni. W ostatniej części Montejano analizuje porażki i sukcesy polityki ruchu. Opisuje pracę organizacji ruchu drugiej generacji, która umożliwiła powstanie nowego i bardziej reprezentatywnego porządku politycznego, symbolizowanego przez wybór burmistrza Henry'ego Cisnerosa w 1981 roku.