Żołnierze jako obywatele: Byli oficerowie Wehrmachtu w Republice Federalnej Niemiec, 1945-1955

Opinie czytelników

Książka jest dobrze zbadaną pracą naukową, która jest przeznaczona dla zaawansowanych czytelników zainteresowanych psychologią wojskową i historią II wojny światowej, szczególnie w odniesieniu do jeńców wojennych i ponownego uzbrojenia Niemiec. Chociaż oferuje doskonałe informacje, może nie angażować bardziej przypadkowych czytelników ze względu na jej niszowy charakter. Pewna nadmiarowość w pisaniu jest odnotowana jako drobna wada.

⬤ Niezwykle dobrze zbadana
⬤ Świetne źródło informacji naukowych
⬤ Doskonała dla zaawansowanych kolekcjonerów i badaczy
⬤ Interesująca dla osób z niszowym zainteresowaniem psychologią jeńców wojennych i historią wojskowości.

Może nudzić amatorów lub czytelników rekreacyjnych; Niektóre punkty są zbędne w tekście.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Soldiers as Citizens: Former Wehrmacht Officers in the Federal Republic of Germany, 1945-1955

Zawartość książki:

Przez stulecia poprzedzające rok 1945 niemiecki korpus oficerski stanowił elitę społeczną i polityczną w Europie Środkowej. Jak pokazuje ta książka, klęska II wojny światowej, pogarda niemieckiego społeczeństwa i kontrola aliantów nie zmniejszyły całkowicie krytycznej roli oficerów.

Śledząc zmieniającą się rolę korpusu oficerskiego od jego pozycji w narodowosocjalistycznej dyktaturze do jego obecnego statusu w zachodniej demokracji, Soldiers as Citizens oświetla zarówno rozwój demokratycznej ideologii w Republice Federalnej, jak i wpływ działań wojennych na niemieckie społeczeństwo. Jay Lockenour szczegółowo opisuje, w jaki sposób byli oficerowie w Niemczech Zachodnich zakładali quasi-legalne organizacje, których liczba członków sięgała setek tysięcy; w jaki sposób lobbowali w niemieckich i alianckich rządach na rzecz swoich emerytur, prowadzili kampanie public relations w celu przywrócenia utraconego „honoru” i szukali wkładu w plan dozbrojenia po 1950 roku; oraz w jaki sposób, jako oficerowie, twierdzili, że mówią „głosem żołnierza”, którego wojenne doświadczenia i poświęcenia zapewniły mu szczególne miejsce w nowej republice.

W analizie Lockenoura korpus oficerski stanowi pouczający przykład grupy społecznej, spustoszonej przez wojnę i porażkę, próbującej odnaleźć się we wrogim świecie. W swoim alternatywnym modelu demokracji opartym na „żołnierskich” wartościach, dają nam również jaśniejsze, bardziej złożone zrozumienie powojennej historii.