Żołnierze Buszmenów: Historia 31, 201 i 203 batalionów w wojnie granicznej 1974-90

Opinie czytelników

Recenzje przedstawiają mieszane spojrzenie na książkę, podkreślając ją jako szczegółowe studium antropologiczne południowoafrykańskiego 31 Batalionu i Buszmenów, którzy w nim służyli, ale wyrażając rozczarowanie brakiem wojskowej treści historycznej i struktury. Niektórzy czytelnicy uznali ją za dobrze zbadaną i emocjonalną, podczas gdy inni krytykowali jej organizację i znaczenie zawartych w niej anegdot.

Książka jest dobrze napisana, dokładnie zbadana i stanowi kompleksowe studium utworzenia 31 Batalionu i zaangażowanych w to Buszmenów. Łączy badania z osobistymi anegdotami, dzięki czemu jest zabawna i emocjonalna dla niektórych czytelników.

Książka jest krytykowana za to, że nie spełnia oczekiwań związanych z historią wojskowości, skupiając się zbytnio na antropologii i socjologii. Cierpi z powodu słabej struktury, niespójnej organizacji i nieistotnych anegdot. Kluczowe informacje na temat operacji i taktyki są minimalne i brakuje w niej przydatnych elementów, takich jak mapy i schematy organizacyjne.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Bushmen Soldiers: The History of 31, 201 and 203 Battalions in the Border War 1974-90

Zawartość książki:

Żołnierze buszmeńscy byli najwybitniejszymi wojownikami wojny granicznej. Jako pierwsi z rdzennej ludności chwycili za broń w imieniu RPA i byli jednymi z ostatnich, którzy ją złożyli.

Najstarsi i najbardziej obeznani z buszem ludzie na pograniczu, stali się postrachem jako nieustępliwi tropiciele i oddani żołnierze. Wywodząc się z prymitywnej kultury łowiecko-zbierackiej, dobrze zareagowali na szybki kurs nowoczesnej sztuki wojennej. Posługiwanie się bronią automatyczną i moździerzami, w połączeniu z fenomenalnymi zdolnościami tropicielskimi, uczyniło z nich potężną siłę bojową.

Podczas Operacji Savannah zostali rozmieszczeni w konwencjonalnej roli jako Grupa Bojowa Alfa, część Task Force Zulu, i przemierzyli około 2000 kilometrów w ciągu miesiąca.

Później niektórzy z Buszmenów zostali przeszkoleni jako spadochroniarze i służyli jako zwiadowcy za liniami wroga. Inni zostali przydzieleni do różnych jednostek jako tropiciele i przewodnicy.

Ich lojalność i odwaga zostały docenione poprzez przyznanie odznaczeń Honoris Crux członkom i byłym członkom tego elitarnego korpusu. Po wojnie batalion znalazł się w Afryce Południowej, co wzbudziło kontrowersje. Prześladowani przez wieki Buszmeni wykazali się niezwykłą zdolnością przetrwania i wyjątkowo dobrze przystosowali się do współczesnego świata.

Ich przejście z epoki kamienia łupanego w mniej niż 20 lat to historia, która nigdy nie zostanie zapomniana. Okrzyknięci "Gurkhami Afryki" Buszmeni udowodnili, że nie mają sobie równych. Jest to wyjątkowa historia 31 i 201 Batalionów oraz ich niezwykłego personelu, w pełni zilustrowana wieloma zdjęciami.