Opinie czytelników
Podsumowanie:„Żołnierz i państwo” Samuela P. Huntingtona pozostaje znaczącym dziełem na temat stosunków cywilno-wojskowych, oferując ramy teoretyczne, które są dziś tak samo istotne, jak wtedy, gdy zostały po raz pierwszy opublikowane w 1957 roku. Bada złożoną dynamikę między profesjonalizmem wojskowym a kontrolą cywilną, podkreślając napięcie między bezpieczeństwem narodowym a liberalnymi wartościami demokratycznymi. Książka jest dobrze zbadana i pięknie skonstruowana, doceniana za jej głębię i rygor, choć niektórzy krytycy podkreślają jej teoretyczny charakter i brak praktycznego wglądu w życie wojskowe.
Zalety:⬤ Wszechstronna i rygorystyczna analiza stosunków cywilno-wojskowych, istotna dla współczesnych zagadnień.
⬤ Przejrzysta struktura ze szczegółowymi rozdziałami obejmującymi konteksty historyczne i perspektywy teoretyczne.
⬤ Fundamentalny tekst szeroko przywoływany w studiach i badaniach wojskowych.
⬤ Skuteczny w obalaniu mitów na temat profesjonalizmu wojskowego i liberalnej kontroli cywilnej.
Wady:⬤ Wysoce teoretyczny, potencjalnie wymagający dla czytelników bez doświadczenia wojskowego lub rozległej wiedzy podstawowej.
⬤ Niektórzy recenzenci uważali, że brakuje w niej praktycznego spojrzenia na współczesne życie wojskowe.
⬤ W wersji na Kindle brakuje numerów stron, co komplikuje cytowanie do użytku akademickiego.
⬤ Przeznaczona raczej dla profesjonalistów ze znacznym doświadczeniem, nie jest zalecana dla nowych lub mniej doświadczonych wojskowych.
(na podstawie 26 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Soldier and the State: The Theory and Politics of Civil-Military Relations
Zawartość książki:
W klasycznym dziele Samuel P. Huntington rzuca wyzwanie większości starych założeń i idei dotyczących roli wojska w społeczeństwie. Podkreślając wartość perspektywy wojskowej dla amerykańskiej polityki narodowej, Huntington wykonał wyróżniające się zadanie opracowania ogólnej teorii stosunków cywilno-wojskowych i poddania jej rygorystycznej analizie historycznej.
Część pierwsza przedstawia ogólną teorię „zawodu wojskowego”, „wojskowego umysłu” i cywilnej kontroli. Huntington analizuje rozwój zawodu wojskowego w Europie Zachodniej w XVIII i XIX wieku oraz porównuje stosunki cywilno-wojskowe Niemiec i Japonii w latach 1870-1945.
Część druga opisuje dwie stałe środowiskowe amerykańskich stosunków cywilno-wojskowych, nasze liberalne wartości i naszą konserwatywną konstytucję, a następnie analizuje ewolucję amerykańskich stosunków cywilno-wojskowych od 1789 do 1940 roku, koncentrując się na pojawieniu się amerykańskiej profesji wojskowej i wpływie na nią prądów intelektualnych i politycznych.
Huntington opisuje rewolucję w amerykańskich stosunkach cywilno-wojskowych, która miała miejsce podczas II wojny światowej, kiedy to wojskowi wyszli ze swojej skorupy, przejęli przywództwo w wojnie i przyjęli postawy liberalnego społeczeństwa. Część trzecia kontynuuje analizę problemów amerykańskich stosunków cywilno-wojskowych w erze II wojny światowej i wojny koreańskiej: politycznych ról Połączonych Szefów Sztabów, różnic w stosunkach cywilno-wojskowych między administracją Trumana i Eisenhowera, roli Kongresu oraz organizacji i funkcjonowania Departamentu Obrony. Huntington konkluduje, że Amerykanie powinni ponownie ocenić swoje liberalne wartości na podstawie nowego zrozumienia konserwatywnego realizmu zawodowych wojskowych.
