Soldier and Peasant in French Popular Culture, 1766-1870
Rewolucyjna Francja przekazała współczesnemu światu koncepcję „narodu w armii”, silną mieszankę nacjonalizmu, militaryzmu i republikanizmu, ucieleśnioną w postaci poborowego. Nie była to jednak koncepcja podzielana przez tych, których pobór do wojska dotknął najbardziej - chłopów.
W kulturze popularnej wiejskiej Francji żołnierz nie był uważany za przedstawiciela narodu, ale raczej innego stylu życia. W najlepszym wypadku żołnierze byli „synami marnotrawnymi”, którzy spędzali życie na rozpuście; w najgorszym należeli do odrębnej rasy, która miała więcej wspólnego ze szlachtą niż z pracowitym chłopem. Koncentrując się na zmilitaryzowanym pograniczu wschodniej Francji, książka ta bada rozdźwięk między patriotycznymi oczekiwaniami elit a sentymentami wyrażanymi w pieśniach ludowych, podaniach ludowych i popularnych obrazach, w których kwestie seksualności, przemocy i separacji zajmowały znacznie ważniejsze miejsce.
Autor podąża za żołnierzem przez cały jego cykl życia, od zielonoskórego rekruta do dojrzałego weterana, aby pokazać, w jaki sposób chłopski poborowy został oddzielony od swojego poprzedniego życia i poddany reedukacji w zakresie obyczajów wojskowych (oraz reakcję, jaką ta transformacja wywołała w jego rodzinie i społeczności). Pokazuje również, w jaki sposób francuskie władze były w stanie wykorzystać kulturowy model wojska wśród chłopów.