Zniknięci giganci: Zaginiony świat epoki lodowcowej

Opinie czytelników

Książka zapewnia kompleksową i praktyczną eksplorację wymierania mega fauny na różnych kontynentach, podkreślając aktywność wulkaniczną nad wydarzeniami pozaziemskimi jako główną przyczyną. Skierowana głównie do nastolatków i dorosłych, otrzymała pozytywne opinie za swoją pouczającą treść i wciągającą narrację.

Kompleksowe omówienie tematu, praktyczne wyjaśnienia, pouczające spojrzenie na przyczyny wymierania, odpowiednie dla późnych nastolatków i dorosłych, otrzymuje wysokie pochwały od entuzjastów.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać skupienie się na konkretnych wydarzeniach, takich jak aktywność wulkaniczna, za ograniczające, w zależności od ich oczekiwań dotyczących wpływów pozaziemskich.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Vanished Giants: The Lost World of the Ice Age

Zawartość książki:

Długo po wyginięciu dinozaurów, gdy ludzie byli jeszcze w epoce kamienia łupanego, nosorożce włochate, mamuty, mastodonty, koty szablozębne, gigantyczne leniwce naziemne i wiele innych spektakularnych dużych zwierząt, których nie ma już wśród nas, wędrowało po Ziemi. Zwierzęta te są uważane za "megafaunę plejstoceńską", nazwaną tak od epoki geologicznej, w której żyły - znanej również jako epoka lodowcowa.

W książce Vanished Giants: Zaginiony świat epoki lodowcowej, paleontolog Anthony J. Stuart bada życie i środowisko tych zwierząt, przemieszczając się między sześcioma kontynentami i kilkoma kluczowymi wyspami. Stuart bada same zwierzęta poprzez to, czego dowiedzieliśmy się ze szczątków kopalnych, a także opisuje krajobrazy, klimat, roślinność, interakcje ekologiczne i inne aspekty istnienia zwierząt.

Ilustrowana w całości, Vanished Giants oferuje również obraz świata sprzed dziesiątek tysięcy lat, kiedy te giganty wciąż istniały. W przeciwieństwie do dinozaurów, za koniec ich świata nie odpowiada uderzenie asteroidy.

Zamiast tego wydaje się, że olbrzymy epoki lodowcowej zostały doprowadzone do wyginięcia przez zmiany klimatyczne, działalność człowieka - zwłaszcza polowania - lub jedno i drugie. Opierając się na najnowszych dowodach dostarczonych przez datowanie radiowęglowe, Stuart omawia te możliwości.

Wyginięcie megafauny epoki lodowcowej może być postrzegane jako początek tak zwanego szóstego wymierania, które ma miejsce obecnie. Ma to ważne implikacje dla zrozumienia prawdopodobnego losu dzisiejszych zwierząt w obliczu współczesnych zmian klimatycznych i znacznie rosnącej populacji ludzi.