Zmierzch bogów długiej piłki: Depesze ze znikającego serca baseballu

Opinie czytelników

Twilight of the Long Ball Gods to zbiór 35 artykułów autorstwa Johna Schuliana, które oddają istotę baseballu poprzez nostalgiczne eseje o mniej znanych graczach i duszy gry w latach 1977-2000. Schulian zastanawia się nad marzeniami i zmaganiami graczy w niższych ligach oraz wpływem baseballu na ich życie, skupiając się bardziej na ludziach niż na samym sporcie.

Przemyślane i refleksyjne pisanie, wciągające nostalgiczne historie, niezapomniane postacie i szczera pasja do baseballu. Eseje podkreślają urok mniejszej ligi baseballowej i emocjonalny związek graczy i fanów z grą.

Styl pisania może być zbyt leniwy dla tych, którzy preferują szybkie tempo pisania o sporcie. Niektórzy czytelnicy mogą uznać, że skupienie się na mniej znanych graczach i historiach spoza głównych lig jest mniej atrakcyjne, jeśli szukają emocji lub analizy aktualnych trendów w baseballu.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Twilight of the Longball Gods: Dispatches from the Disappearing Heart of Baseball

Zawartość książki:

Raport z prawdziwego serca baseballu, ta antologia pozostawia za sobą złych chłopców i wielkie nazwiska głównych lig, aby zabrać czytelników do miejsc, w których mieszka duch amerykańskiej gry.

Są to reportaże weterana sportowego z lig buszu i piaskownicy, jego hołdy dla zawodników Negro Leaguers, marzycieli z górniczych miasteczek i prawdziwych ekscentryków, którzy nadają baseballowi serce i duszę, śmiech i łzy. John Schulian, wieloletni współpracownik Sports Illustrated i były felietonista sportowy Chicago Sun-Times, tworzy portret znikającej Ameryki - miejsca zamieszkałego przez skrzyżowanego z gwiazdą Negro Leagues sluggera Josha Gibsona; przez włóczęgę wciąż pracującego dla Durham Bulls w wieku trzydziestu sześciu lat; przez trenera, który stworzył Eskimo Pie League dla dzieci w miasteczku górniczym miedzi w Utah.

Kiedy Schulian zapuszcza się do wielkich lig, daje nam słabszych i ludzkie akcenty, od Billa Veecka zbliżającego się do emerytury jako ostatniego właściciela drużyny, przez rozmyślania o Joe DiMaggio i Marilyn Monroe w Boże Narodzenie, po refleksje Studsa Terkela na temat baseballu. Ostatecznie jednak ta kolekcja należy do dzieciaka na obozie treningowym, wypranego półprofesjonalisty śledzącego grę w swoim samochodowym radiu, graczy, którzy byli toastami w placówkach od Roswell po Wisconsin Rapids - i do czytelników, którzy utrzymują ducha gry przy życiu.