Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
The Changing World of the Dinka
W 1973 r., podczas obchodów rocznej rocznicy porozumienia z Addis Abeby, które zakończyło pierwszą wojnę domową w Sudanie (1955-1972) i przyznało autonomię południowemu regionowi Sudanu, dr Francis Mading Deng, sam będący synem naczelnego wodza Ngok Dinka, usiadł z innymi wodzami Dinka w Dżubie i nagrał ich rozmowy - pierwszą ustną historię zebraną przez południowego Sudańczyka. Porozumienie przyznało Południowemu Sudanowi regionalną autonomię i ciesząc się z osiągnięcia pokoju, mówili o swoich obawach i pytaniach dotyczących przyszłości.
Czy Arabowie i Dinka staną się jednością i będą żyć razem w pokoju? Czy powinno się akceptować i zachęcać do zawierania małżeństw? Co stanie się z rządem i przyszłością kraju? Czy wodzowie będą nadal odgrywać swoją tradycyjną rolę, czy też ich przywództwo zostanie zastąpione przez nowo powstającą klasę wykształconą - której dr Deng, jako pierwszy Południowy Sudańczyk, który uzyskał tytuł doktora, był wiodącym członkiem? Wodzowie ci mówili również o starożytnej przeszłości; dzieląc się historiami o stworzeniu, przodkach i migracji oraz niedawnej przeszłości; o ucisku, niewolnictwie i wojnie oraz duchowych i kulturowych wierzeniach ich kultury skoncentrowanej na bydle. Z tych nagrań powstały dwie niezwykłe książki. Africans of Two Worlds: The Dinka in Afro-Arab Sudan z 1978 r., wznowiona jako The Changing World of the Dinka.
W 1980 r. ukazała się Dinka Cosmology - obecnie wznowiona jako Dinka World View: The Wisdom of the Elders.
Te przełomowe prace były przełomowe; nie tylko wyznaczając krytyczny moment w jednej z wielu afrykańskich walk o kulturowe, polityczne, religijne wolności i przetrwanie, ale także dając głos kulturom ustnym i ich szanowanej starszyźnie. W XXI wieku książki te nie straciły nic ze swojej mocy i są krytyczną lekturą dla każdego zainteresowanego historią Afryki i długą walką Sudanu Południowego o niepodległość.
Jednak to, co naprawdę wyróżnia te dwie książki, to sposób, w jaki uchwyciły one świadomość wodzów, że ich kultura się zmienia. Nie tylko wojna wprowadziła nowy okres rządów, ale słowo mówione zostało zastąpione słowem pisanym, a przyszłość była niepewna.
