Foregrounding Marking Shift in Sundanese Written Narrative Segments
Niniejsza monografia stanowi sprawozdanie z badań nad tym, jak długotrwały kontakt językowy wpływa na znakowanie informacyjne segmentów narracyjnych w dyskursie. W szczególności przyjrzano się wzorcom powierzchniowym i podstawowym zasadom językowym używanym do opisywania wydarzeń na pierwszym planie w tradycyjnych i współczesnych opowiadaniach, napisanych w języku indonezyjskim (oficjalnym języku Indonezji) i Sundanese (rodzimym języku prowincji Jawa Zachodnia).
Indonezyjski i sundzki są w intensywnym kontakcie od 1945 roku. Dane międzyjęzykowe pokazują, jak około 60 lat interakcji między tymi dwoma językami wpłynęło na sposób, w jaki Sundanese przedstawia wydarzenia na pierwszym planie we współczesnych tekstach.
Ta nowo przyjęta strategia sugeruje stopniowe przejście od oznaczeń cząstek do oznaczeń głosu czynnego. Taka zmiana strukturalna sugeruje nie tylko użycie nowego nieoznaczonego wzorca kolejności słów, ale także motywuje zmiany w relacjach pragmatycznych między składnikami wzorców znakowania, a także strukturyzację danych - nowych informacji.