Welfare State Change: Towards a Third Way?
Polityka Trzeciej Drogi odzwierciedla podejmowane przez wiele współczesnych socjaldemokracji próby wypracowania nowego rozwiązania politycznego, dostosowanego do warunków nowoczesnego społeczeństwa i nowej globalnej gospodarki, ale zachowującego cele spójności społecznej i egalitaryzmu. Stara się odróżnić od ideologii politycznych Nowej Prawicy i Starej Lewicy.
Choć powszechnie łączy się go z amerykańską Partią Demokratyczną w erze Clintona, można go również prześledzić do dyskursów politycznych w europejskich partiach socjaldemokratycznych w połowie lat 90-tych, zwłaszcza we Francji, Niemczech, Holandii i Wielkiej Brytanii. Pod względem polityki społecznej model ten próbuje przekroczyć stare alternatywy państwa i rynku. Zamiast tego społeczeństwo obywatelskie, rząd i rynek są postrzegane jako współzależni i równi partnerzy w zapewnianiu opieki społecznej, a wyzwaniem dla rządu jest stworzenie równowagi między tymi trzema filarami.
Jednostka ma być "popychana" w kierunku samopomocy i niezależnego, aktywnego obywatelstwa, podczas gdy biznes i rząd muszą przyczyniać się do spójności gospodarczej i społecznej. Książka ta stanowi kompleksową i krytyczną analizę polityki społecznej "Trzeciej Drogi" i procesów politycznych w systemach opieki społecznej gospodarek uprzemysłowionych oraz bada zakres, w jakim ideologia "Trzeciej Drogi" i struktury instytucjonalne są zbieżne lub różnią się w różnych warunkach krajowych.
Analizuje istotne obszary polityki publicznej w szerokim kontekście porównawczym kluczowych trendów i debat. Oceniając zakres, w jakim powojenna umowa społeczna w rozwiniętych państwach opiekuńczych jest renegocjowana, tekst przyczynia się do lepszego zrozumienia obecnej restrukturyzacji i modernizacji państwa.
Wreszcie, książka bada implikacje nowej polityki dobrobytu dla teoretyzowania nierówności, sprawiedliwości społecznej i przyszłości dobrobytu.
