Ocena:

Książka wywołała spolaryzowane opinie, przy czym niektórzy doceniają jej krytykę rasizmu i klasizmu w obronie zwierząt, podczas gdy inni zdecydowanie krytykują ją jako politycznie naładowaną i pozbawioną wiarygodnych dowodów. Zwolennicy twierdzą, że oferuje ona niezbędną perspektywę na przeplatanie się cierpienia ludzi i zwierząt, podczas gdy krytycy uważają ją za błędną diatrybę, która usprawiedliwia znęcanie się nad zwierzętami.
Zalety:Autor zwraca uwagę na rasizm, klasizm i biały zbawicielizm w społeczności ratowników zwierząt. Ma na celu połączenie cierpienia ludzi i zwierząt oraz opowiada się za bardziej inkluzywnym ruchem na rzecz sprawiedliwości.
Wady:Krytycy twierdzą, że książka jest polityczną diatrybą, która usprawiedliwia znęcanie się nad zwierzętami, nie ma wiarygodnych dowodów i jest wypełniona lewicowymi argumentami. Wielu czytelników uważa, że odwraca ona uwagę od prawdziwych kwestii dobrostanu zwierząt.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
Bad Dog: Pit Bull Politics and Multispecies Justice
Ponad pięćdziesiąt lat medialnego podsycania strachu w połączeniu z ukierunkowanymi zakazami dotyczącymi ras stworzyło coś, co można nazwać "najbardziej poszukiwanym psem Ameryki": pitbulla. Jednak na przełomie dwudziestego i dwudziestego pierwszego wieku konkurujące ze sobą narracje zaczęły zmieniać znaczenie słowa "pit bull".
Coraz częściej przedstawiane jako kochający członkowie głównie białych, heteronormatywnych rodzin z klasy średniej, pitbulle i psy w typie pitbula są obecnie często postrzegane raczej jako ofiary niż sprawcy, istoty zasługujące nie na strach czy pogardę, ale raczej na opiekę i współczucie. Czerpiąc z coraz bardziej kontrowersyjnego świata polityki między ludźmi a psami i wykorzystując bogate badania etnograficzne wśród psów i ich obrońców, Bad Dog bada, w jaki sposób relacje między ludźmi i zwierzętami nie tylko odzwierciedlają, ale aktywnie kształtują doświadczenia rasy, płci, pochodzenia etnicznego, seksualności, narodu, rasy i gatunku.
Harlan Weaver proponuje krytyczną i queerową lekturę polityki pitbula i obrońców zwierząt, kwestionując logikę sumy zerowej, zgodnie z którą troska o zwierzęta jest postrzegana jako umniejszająca troskę o ludzi. Przedstawiając rozumienie zakorzenione w badaniach nad tym, co dla ludzi oznacza dotykanie, odczuwanie, wyczuwanie i myślenie z i poprzez relacje ze zwierzętami innymi niż ludzie, Weaver sugeruje potężne sposoby wspólnego poszukiwania sprawiedliwości dla zmarginalizowanych ludzi i zwierząt.