Złoty sznur: Prorocza alchemia Modlitwy Pańskiej

Opinie czytelników

Książka otrzymała w przeważającej mierze pozytywne recenzje za swoją wnikliwą treść i przemieniające nauki o modlitwie i Piśmie Świętym. Wielu czytelników zwróciło jednak uwagę na błędy ortograficzne i gramatyczne, które mogą rozpraszać uwagę.

⬤ Wyjątkowy wgląd w Pismo Święte i modlitwę
⬤ transformujące nauki
⬤ łatwa do zrozumienia
⬤ potężne objawienia
⬤ świetne wprowadzenie do koncepcji teologicznych
⬤ atrakcyjny wizualnie format
⬤ wysoka rekomendacja od wielu czytelników.

Obecność błędów ortograficznych i gramatycznych; niektóre aspekty stylu pisania mogą być trudne do zrozumienia dla niektórych czytelników.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Golden Cord: The Prophetic Alchemy of the Lord's Prayer

Zawartość książki:

We wrześniu 1970 roku, w drodze na farmę, zacząłem odmawiać Modlitwę Pańską. „Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje, przyjdź królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi”.

„Gdy te słowa płynęły z moich ust, wiedziałem, że coś się ze mną dzieje. To było tak, jakby ktoś inny mówił przeze mnie. Nie mogłem się oprzeć.

Mówiłem dalej.

Słyszałem siebie mówiącego: „Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj” i całą resztę, gdy cały krajobraz się rozpłynął. Drzewa, pola i wzgórza w tym momencie zaczęły się poruszać, jakby były płynnym olejem odbijającym światło.

Prześwitywały przez nie potężne światła. Wciąż słyszałem siebie w oddali, słabo szepczącego Modlitwę Pańską. Cała moja istota przechodziła przez wymiary, które do dziś trudno mi opisać słowami.

Stałem przed ogromnym strumieniem nieopisanego światła, rzekami złotego ognia i falami błękitnego płomienia - tak jak pod koniec płonącej świecy, ale w nieskończenie większych wymiarach. Od tamtej pory Modlitwa Pańska budzi we mnie nadprzyrodzoną fascynację. Ta chwila z Modlitwą Pańską otworzyła przede mną widoki Niebiańskich wymiarów.

Wzór i proces tej modlitwy były magmą, która uformowała kamień mojego życia modlitewnego. Spośród wielu duchowych doświadczeń, jakie miałem przez lata, to jedno tak mocno wryło się w głębię mojej duszy, że w chwilach zagubienia powracam do Modlitwy Pańskiej.

Ta medytacja nigdy nie zawiodła.