Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Scottish Opera's Golden Years: The Glitter and Why it Faded
Zaledwie sześć lat po swoim nieprawdopodobnym założeniu w 1962 roku, młoda Scottish Opera weszła w okres kilkunastu lat, kiedy niewiele mogła zrobić źle.
Firma była pomysłem Sir Alexandra Gibsona, dyrygenta, który miał okazać się najbardziej kluczową i żywotną siłą w rozwoju muzyki w Szkocji w XX wieku. Pod jego kierownictwem wiele produkcji Scottish Opera było tak imponujących, że lata te nazwano "Złotymi Latami". Produkcje takie jak Cosi fan tutte z niezrównaną parą Dame Janet Baker i Elizabeth Harwood, kompletne Trojany Berlioza ponownie z udziałem Dame Janet z Ronaldem Dowdem jako jej Eneaszem, wspaniała młoda sopranistka dramatyczna Helga Dernesch jako Leonora w Fidelio, Dernesch, Baker i Harwood ponownie w parze w Der Rosenkavalier oraz światowej klasy szkocki bas-baryton David Ward jako Wotan w niezwykłym cyklu Ring pod koniec 1971 roku.
Kolejne perełki miały pojawić się na początku lat 70-tych. Ukoronowaniem tych lat było jednak nabycie, sfinansowanie i remont Theatre Royal w Glasgow, który stał się zarówno głównym teatrem Scottish Opera, jak i pierwszym teatrem operowym w Szkocji. Wydawało się, że Scottish Opera jest gotowa na nowe wyżyny.
Bardzo szybko jednak blask zaczął opadać. Złote lata dobiegły końca pod koniec 1978 roku. Scottish Opera wkroczyła wówczas w okres niepewności, kryzysów finansowych i nieprzemyślanych nominacji na stanowiska kierownicze, do tego stopnia, że w połowie lat 80. znalazła się w stanie bliskim chaosu. Końcowym rezultatem kryzysu finansowego i innych kryzysów w kolejnych latach było zamknięcie Opery na rok, zgodnie z zaleceniem jej głównego partnera finansowego, Scottish Executive. Teraz, gdy Scottish Opera ponownie zbliża się do kolejnej złotej ery, nadszedł czas, aby ponownie zastanowić się nad złotymi latami i przyczynami tego, co nastąpiło później.
Dołączając do zespołu w styczniu 1971 roku, John Duffus prześledził swoją osobistą podróż przez Złote Lata. Choć po 1978 roku nie był już członkiem zespołu, dzięki późniejszym regularnym spotkaniom i dyskusjom z wieloma kluczowymi postaciami w Scottish Opera, nakreśla swoje osobiste powody, dla których blask odszedł.