Złota zasada interesariuszy

Opinie czytelników

Książka zapewnia wnikliwe spojrzenie na wyzwania i operacje ERCOT podczas deregulacji usług elektrycznych w Teksasie, podkreślając przywództwo, etykę i równowagę między życiem zawodowym a prywatnym. Otrzymała ona mieszane recenzje, z których niektórzy chwalą jej inteligencję i humor, podczas gdy inni krytykują jej dokładność i postrzegany narcyzm autora.

Wnikliwe i inteligentne pisanie, humorystyczny ton, szczegółowe spojrzenie na operacje ERCOT, służy jako mapa drogowa dla zarządzania i przywództwa, podkreśla ważne lekcje dotyczące etyki i pozostania wiernym sobie, wciągająca i wciągająca narracja.

Postrzegana jako narcystyczna i pozbawiona pokory, krytykowana za nieścisłości w relacji autora i przedstawianiu wydarzeń, niektórzy czytelnicy uważają, że pomija wkład innych osób zaangażowanych w rozwiązywanie problemów w ERCOT.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Stakeholders' Golden Rule

Zawartość książki:

Jak tak duży i niezależny stan jak Teksas mógł skończyć bez prądu i z gwałtownie rosnącymi rachunkami za energię podczas jednego z najgorszych zjawisk pogodowych w tym stuleciu? Książka Raya Giulianiego dokładnie opisuje, w jaki sposób polityka ERCOT była w stanie pozostawić Teksańczyków, dosłownie, na mrozie i narazić na katastrofę finansową.

Podczas zimowej burzy w 2021 r., dlaczego bogaty w energię Teksas siedział w zimnie, w ciemności i bez wody, podczas gdy zderegulowane ceny energii poszybowały w górę? Wielu było zakłopotanych. Wszyscy byli wściekli. ERCOT nagle znalazł się w centrum uwagi. Czym jest ERCOT? Co robi? Czego nie robi? Jak mogła upuścić piłkę w tak krytycznej odpowiedzialności?

Jako samorządny, quasi-rządowy podmiot, ERCOT stara się dostarczać wyniki i procesy z korzyścią dla „większego dobra”. Co więc idzie nie tak? Dlaczego tak trudno to osiągnąć? Co wciąż staje na przeszkodzie?

Czerpiąc z czasów deregulacji w Teksasie, Ray Giuliani opowiada o wydarzeniach, graczach i kontekście, w którym samorządny podmiot przyjął zasady skoncentrowane na własnych interesach osób odpowiedzialnych za ich zarządzanie. Nie było zaskoczeniem, że takie samozarządzanie ERCOT było w stanie ułatwić niszczycielskie skutki.

Choć burza już się skończyła, ta historia wciąż się rozwija, a oczy całego narodu patrzą na Teksas, by zobaczyć, co będzie dalej.