Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Mischief Caprice and Other Poetic Strategies
Co się dzieje, gdy stu poetów z całego kraju stosuje ten sam "przepis" na stworzenie wiersza? Jeśli uważasz, że rezultatem jest sto identycznych wierszy, to nie widziałeś Mischief, Caprice, and Other Poetic Strategies, antologii zredagowanej przez Terry'ego Wolvertona z Red Hen Press.
W zbiorze tym znaleźli się uznani w całym kraju poeci, tacy jak Michael Waters i Richard Garcia, znani w Los Angeles, tacy jak Alicia Vogl Saenz i Jim Natal, poeci z Kanady, Meksyku i Indii, a także dwunastolatek i ośmiolatek - wszyscy piszący w odpowiedzi na ten sam zestaw instrukcji. "Przepis", nazwany Twenty Little Poetry Projects, został opracowany przez poetę Jima Simmermana i po raz pierwszy zadebiutował w ogólnokrajowym The Practice of Poetry, zbiorze z 1992 roku pod redakcją Robina Behna i Chase'a Twitchella. Simmerman wymyślił to ćwiczenie, aby zachęcić swoich studentów poezji do odkrywania "swobodnego szaleństwa, pomysłowej zabawy i czystych dziwactw samego języka".
"Zbyt wiele wierszy", twierdzi Terry Wolverton, "cierpi z powodu swojej szczerości, nadmiaru szczerości, co czasami oznacza, że mówisz czytelnikowi to, co już wie. Dobry wiersz pokazuje czytelnikowi coś nowego, a żeby to zrobić, czasami poeta musi myśleć inaczej". Wolverton, sama instruktorka kreatywnego pisania i założycielka Writers At Work, centrum pisania w Los Angeles, od dawna korzysta z Dwudziestu Małych Projektów Poetyckich, aby "zakłócić wszelkie nawyki związane z pisaniem wierszy". Rezultatem jest wiersz, w którym "podróż do treści jest nieoczekiwana, zabawna i prowokująca". Przewiduje, że uczniowie będą się świetnie bawić z tą książką, która pokaże, że "wiersze mogą być jednocześnie zabawne i poważne".
