Eat the Flowers: Poems for the youth inside us
Wiersze te powstały pięćdziesiąt jeden lat temu, kiedy autor zaczął zapisywać swoje uczucia i wydarzenia z życia. Około trzydziestu lat temu przestał pisać i odłożył je na bok, aby kontynuować karierę.
Początkowo wszystko było pisane odręcznie - często na skrawkach papieru włożonych do kopert, okładek książek, albumów fotograficznych lub innych wygodnych schowków. Co jakiś czas powracano do brązowiejącego papieru i blaknącego atramentu. O dziwo, skrawki zdołały przetrwać pomimo upływu czasu. Od czasu do czasu do kolekcji dodawano nowy wiersz lub poprawiano stary. Bob uważał, że to nie do pomyślenia, by ktokolwiek inny interesował się jego uczuciami, więc za każdym razem wiersze trafiały z powrotem do magazynu. Za każdym razem, gdy wiersze wracały do swoich schowków, udawało im się przetrwać bez względu na to, ile razy były wożone po całym świecie.
Czas stał się zmartwieniem, gdy przyjaciele i rodzina odbywali swoje ostatnie wieczne podróże. Z każdym pogrzebem, każdym kwiatkiem w sprayu i każdą kartką z wyrazami współczucia, śmiertelność stawała się rzeczywistością, a potrzeba uporządkowania i wpisania odręcznych skrawków stała się priorytetem. Kiedy Bob zachorował, jego obrażenia go dogoniły, a operacje się mnożyły, jego umysł powrócił do słów. Nadszedł czas, aby sprawdzić, czy ktoś inny może odnieść się do kroniki tak wielu uczuć, wydarzeń, rozczarowań, wspomnień, miłości i utraconych możliwości.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)