Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka zapewnia wnikliwą analizę zawirowań politycznych we wczesnej Republice Amerykańskiej, umieszczając je w kontekście globalnym, w szczególności badając powiązania między irlandzką polityką a wczesną historią Ameryki. Podkreśla znaczenie wczesnych irlandzkich imigrantów i kwestionuje istniejące narracje na temat ich wpływu.
Zalety:⬤ Oferuje globalną perspektywę na wczesne amerykańskie zawirowania polityczne.
⬤ Podkreśla znaczenie wczesnych irlandzkich imigrantów i ich radykalny charakter.
⬤ Podważa tradycyjne narracje o irlandzkim wpływie na amerykańską politykę.
⬤ Popiera twierdzenia rozsądnymi faktami, otwierając debatę na istotne tematy historyczne.
Wady:⬤ Niektóre punkty mogą być zbyt mocne lub spekulatywne, takie jak twierdzenie dotyczące roli Zjednoczonych Irlandczyków w upadku Partii Federalistycznej.
⬤ Twierdzenie, że irlandzki wpływ na politykę jest często datowany od imigracji z czasów głodu, może być postrzegane jako nadmierne uproszczenie złożonej historii irlandzko-amerykańskiej.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
United Irishmen, United States: Immigrant Radicals in the Early Republic
Zawartość książki:
Spośród tysięcy uchodźców politycznych, którzy napłynęli do Stanów Zjednoczonych pod koniec XVIII i na początku XIX wieku, żaden nie miał większego wpływu na wczesną republikę niż Zjednoczeni Irlandczycy. Według jednego z federalistów byli oni "najbardziej bogobojnymi demokratami po tej stronie piekła".
"Każdy Zjednoczony Irlandczyk", nalegał inny, "powinien być ścigany z kraju, tak samo jak wilk czy tygrys". Żywiołowa książka Davida A. Wilsona jest pierwszą, która skupia się na doświadczeniach, postawach i ideach Zjednoczonych Irlandczyków w Stanach Zjednoczonych.
Wilson argumentuje, że Ameryka pełniła potężną funkcję symboliczną i psychologiczną dla Zjednoczonych Irlandczyków jako miejsce spełnienia życzeń, gdzie można było zrealizować złamane marzenia nieudanej irlandzkiej rewolucji. Zjednoczeni Irlandczycy ugruntowali swoją pozycję na radykalnym skrzydle Partii Republikańskiej i przyczynili się do "drugiej rewolucji amerykańskiej" Jeffersona w 1800 roku; John Adams zaliczył ich do "cudzoziemców i zdegradowanych postaci", których obwiniał za swoją porażkę.
Po zwycięstwie Jeffersona Zjednoczeni Irlandczycy postanowili zniszczyć federalistów i zdemokratyzować republikanów. Niektórzy z nich wierzyli, że ich praca przygotowuje drogę do tysiąclecia w Ameryce.
Przekonani, że przykład Ameryki może ostatecznie zainspirować ruch na rzecz demokratycznej republiki w kraju, nigdy nie stracili z oczu walki o irlandzką niepodległość. To właśnie Zjednoczeni Irlandczycy, pisze Wilson, zapoczątkowali trwałą i silną tradycję irlandzko-amerykańskiego nacjonalizmu.
