Zimowe słońce: Notatki o powołaniu

Opinie czytelników

Książka „The Winter Sun” autorstwa Fanny Howe to wieloaspektowe dzieło, które łączy w sobie esej, autobiografię, medytację, biografię i poezję, badając powołanie pisarskie oraz przeplatanie się wiary i języka. Język opisywany jest jako spokojny i kontrolowany, zachęcający do głębokiej kontemplacji i wymagający dokładnej lektury, aby w pełni zrozumieć jego złożoność.

Pięknie napisane i kontemplacyjne refleksje, umiejętne wykorzystanie języka, zachęcające do ponownego odwiedzenia fragmentów w celu głębszego zrozumienia, gorąco polecane przez czytelników i pokazujące odwagę i idiosynkratyczny styl Howe'a.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać złożoność tekstu za wyzwanie, wymagające wielokrotnego czytania w celu zrozumienia.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Winter Sun: Notes on a Vocation

Zawartość książki:

Piękne eseje Fanny Howe, poetki chwalonej za jej „prywatne poszukiwania w metafizycznym wszechświecie... rezultaty są zaskakujące i szczere” („The New York Times Book Review”).

Bogato kontemplacyjna książka Fanny Howe The Winter Sun to zbiór esejów o dzieciństwie, języku i znaczeniu autorstwa jednej z najbardziej oryginalnych współczesnych poetek amerykańskich.

Poprzez kolaż refleksji na temat ludzi, miejsc i czasów, które były częścią jej życia, Howe pokazuje pochodzenie i wymagania „powołania, które nie ma nazwy”. Znajduje na to dowód w życiu innych - Jacquesa Lusseyrana, który choć niewidomy, pisał o swojej wewnętrznej wizji, przeżywając w obozie koncentracyjnym podczas II wojny światowej; szkockiej zakonnicy Sary Grant i Abb Dubois, którzy oboje mieszkali w Indiach, dokąd zaprowadziło ich powołanie; angielskich powieściopisarek Antonii White i Emily Bront; oraz filozofa i poety Bharthariego z V wieku. Dzięki interludiom odnoszącym się do jej własnego miejsca i sytuacji, Howe czyni tę książkę raczej postępem niż wspomnieniem.

The Winter Sun wykazuje tę samą moc, jaką można znaleźć w jej wysoko ocenianym zbiorze esejów The Wedding Dress, książce opisanej przez Jamesa Carrolla jako „niezachwiane, ale ekscytujące spojrzenie na prawdziwą religię, amerykańskie spustoszenie, życie kobiety i, zawsze, odkupienie literatury”.