Zima w Halifaksie

Opinie czytelników

„Winter in Halifax” Thomasa DeFreitasa to urzekający i przejmujący zbiór wierszy, które wywołują silne poczucie miejsca i emocji. Książka porusza tematy miłości, straty i piękna odnajdywanego w codziennych chwilach, jednocześnie konfrontując się z głębszymi zmaganiami, takimi jak depresja i żałoba. Ogólnie rzecz biorąc, został opisany jako ciepłe i muzyczne doświadczenie, które zaprasza czytelników do osobistego świata poety.

Poezja jest bardzo sugestywna i wypełniona żywymi obrazami, które oddają istotę codziennego życia. Język DeFreitas jest zabawny i muzyczny, dzięki czemu wiersze są wciągające i przyjemne w czytaniu. Tematy miłości, życia i wiary przeplatają się z momentami humoru i tragedii, odwołując się do szerokiego zakresu doświadczeń emocjonalnych. Wielu recenzentów podkreślało, że wiersze są intymne, jakby dzieliły się rozmową z bliskim przyjacielem.

Niektórzy czytelnicy zauważyli, że choć wiersze są piękne, mogą czasami wydawać się melancholijne, poruszając tematy straty i osobistych zmagań, co może nie współgrać z każdym. Ponadto skupienie się na określonych lokalizacjach może ograniczyć atrakcyjność dla osób niezaznajomionych lub niezainteresowanych Bostonem i Cambridge.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Winter in Halifax

Zawartość książki:

Wiersze z tomu „Zima w Halifaksie” są marzycielskie, warunkowe, wzruszające i zabawne. Podobnie jak „walizka pełna potarganego języka”, którą osoba mówiąca w tytułowym wierszu niesie ze sobą do opustoszałego miasta przed świtem, wraz z jego (ponurą) determinacją do świętowania, zbiór ten jest pełen katalogów, zaskakujących zestawień, słownictwa, rytmów i rymów. DeFreitas jest mistrzem i miłośnikiem języka. Dlatego głos tych wierszy jest żywy i odważny, niezależnie od tego, czy mówi o bólu, czy o radości.

Hilary Sallick, autorka Asking the Form

Zima w Halifax kipi wiosną - jej narrator, „lekki jak kwiaciarka w lutym”, pielęgnuje wiarę i nadzieję. DeFreitas zachowuje szczegóły codzienności - kawę, światło w kuchni, śnieg na nagrobkach, dzwony św. Agnieszki - w wierszach, które tańczą rytmem i śpiewają rymem. W „Lingua Franca” widać dokładnie to, czego pragnie osoba mówiąca: „(a) lekki i gibki idiom... sassy brassy palaver”. „Najbardziej poruszające są wiersze o związkach: chłopiec na plaży z ojcem, list do przyjaciela, matka i syn dzielący się wspomnieniami. Czułe i żywiołowe, to otwarte dzieło z pewnością doda otuchy czytelnikom.

Mary Buchinger, autorka e i n f ü h l u n g/in feeling

W „Winter in Halifax” Thomasowi DeFreitasowi często udaje się być zarówno żywiołowym, jak i elegijnym w tym samym wierszu. Celebruje miejsca swojego rodzinnego Bostonu; składa hołd Matce Boskiej z Cambridge, „Madonnie na wymianę”. „Jego umiejętne użycie języka i formy bezbłędnie służy temu, co jest uważnie obserwowane lub przywoływane. Jasne jest, że poeci, których tu celebruje - Lorca, Hart Crane, Roethke - stali się głęboko częścią jego własnej wrażliwości. Każdy serdeczny hołd dla ukochanej osoby, szczególnej pory roku lub zagubionej duszy mieni się poczuciem nieuchronnej zmiany i straty.

Cathie Desjardins, Poet Laureate Emerita of Arlington, MA; autorka książki Buddha in the Garden.