Ziemia się porusza: Galileusz i rzymska inkwizycja

Opinie czytelników

Książka obiecuje zbadać Galileusza i rzymską inkwizycję, ale tylko częściowo spełnia tę obietnicę. Czytelnicy zauważyli, że narracja jest rozproszona i wypełniona nieistotnymi szczegółami dotyczącymi kontekstu kulturowego epoki, zamiast skupiać się na wkładzie Galileusza w naukę i szczegółach jego procesu. Podczas gdy niektórzy uznali te dygresje za interesujące, inni uważali, że odciągają one uwagę od głównego tematu i sprawiają, że książka jest gęsta i nieprzyjemna w czytaniu.

⬤ Interesujący wgląd w politykę i kulturę czasów Galileusza.
⬤ Niektórzy czytelnicy docenili dogłębną wiedzę autora.
⬤ Nowe informacje dotyczące roli papieża Urbana VIII i jego mecenatu nad sztuką zapewniają świeżą perspektywę.
⬤ Wciągająca dyskusja na temat polityki kościelnej i inkwizycji.

⬤ Tylko niewielka część książki omawia Galileusza i rzymską inkwizycję, co prowadzi do rozczarowania czytelnika.
⬤ Narracja jest rozproszona i brakuje jej spójności, co utrudnia złożenie głównej historii.
⬤ Nadmierne dygresje na niepowiązane tematy odwracają uwagę od głównego tematu.
⬤ Gęsta proza sprawia, że książka nie jest przyjemna i zbyt skomplikowana.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Earth Moves: Galileo and the Roman Inquisition

Zawartość książki:

Sławny, kontrowersyjny, potępiany, Galileo Galilei jest przełomową postacią w historii nauki. Zarówno Stephen Hawking, jak i Albert Einstein uznają go za pierwszego współczesnego naukowca. Jego proces przed Świętym Oficjum Inkwizycji w 1633 roku jest głównym dramatem w historii konfliktu między nauką a religią.

Galileusz miał wtedy sześćdziesiąt dziewięć lat i był najbardziej czczonym naukowcem we Włoszech. Chociaż Galileusz podpisywał się pod antyliterackim poglądem na Biblię, zgodnie ze świętym Augustynem, uważał się za wierzącego katolika.

Wykorzystując swoje mocne strony - dogłębną znajomość Włoch, wieloletnie zainteresowanie renesansem i barokiem - Dan Hofstadter wyjaśnia ten pozorny paradoks i ogranicza ten historyczny moment w najszerszym kontekście kulturowym, przedstawiając Galileusza zarówno jako humanistę, jak i naukowca, głęboko zorientowanego w filozofii i poezji, łatwo dogadującego się z muzykami, pisarzami i malarzami.