Green Development or Greenwashing?: Environmental Histories of Finland
Finlandia jest często określana mianem "zielonego supermocarstwa", chwalona jako jeden z najczystszych i najbardziej ekologicznych krajów na świecie. Ogólnie rzecz biorąc, kraje nordyckie były idealizowane jako "dziewicze i zielone", w przeciwieństwie do reszty szybko zanieczyszczającego się świata, w którym wyścig o rynki i zyski ogromnie przyspieszył konsumpcję, nakładając na środowisko alarmujący poziom wydobycia i handlu oraz szeroką gamę nowych i starych form zanieczyszczenia.
Historycy środowiska mogą jednak dostrzec, że rzekoma "zieloność" krajów nordyckich jest częściowo iluzją. Autorzy niniejszego tomu argumentują, że Finlandia, podobnie jak Dania, Norwegia i Szwecja, stała się zielonym supermocarstwem kosztem poważnych problemów środowiskowych. Jak na ironię, obecna wiodąca pozycja Finlandii w zakresie zrównoważonego rozwoju została zbudowana w oparciu o intensywne wykorzystywanie zasobów naturalnych i poświęcanie zdrowia ekosystemów.
Niniejszy tom ma zatem na celu zapoznanie czytelnika z wieloma historiami o długotrwałym negatywnym wpływie na środowisko w Finlandii i wokół niej: stare lasy zostały zastąpione intensywną uprawą lasów dla przemysłu drzewnego i celulozowego; większość terenów podmokłych została osuszona na potrzeby rolnictwa, uprawy lasów i wydobycia torfu; populacje dzikich zwierząt zostały zdziesiątkowane; a dzisiejsza Finlandia jest ograniczona na południu i zachodzie przez prawdopodobnie najbardziej zanieczyszczone morze na świecie.
Z tendencji Finlandii do spoczywania na laurach pozytywnej reputacji środowiskowej, zbudowanej przynajmniej częściowo na micie, można wyciągnąć wnioski na przyszłość. W XXI wieku świat bardzo potrzebuje mniej greenwashingu i prawdziwszego zaangażowania w ekologię.