Ocena:

Recenzje „Zielonoświątkowej ortodoksji” ujawniają podział między tymi, którzy doceniają jej teologiczną głębię i kontekst historyczny, a tymi, którzy krytykują jej przejrzystość, głębię i dostępność. Podczas gdy niektórzy czytelnicy znajdują wartość w syntezie różnych tradycji chrześcijańskich i osobistych historii, inni wskazują na istotne wady, takie jak niejasne definicje, powierzchowne traktowanie złożonych tematów i ogólny akademicki ton, który może zrazić szerszą publiczność.
Zalety:⬤ Wciągająca treść, która skutecznie łączy osobiste świadectwo, głęboką teologię i historię.
⬤ Terminowa eksploracja różnorodnych doświadczeń w ramach ruchu zielonoświątkowego i charyzmatycznego.
⬤ Ambitny cel zjednoczenia różnych tradycji chrześcijańskich i wspierania ekumenizmu.
⬤ Niedopracowanie podstawowych idei i brak jasności co do kluczowych terminów, takich jak „zielonoświątkowa ortodoksja”.
⬤ Powierzchowne potraktowanie istotnych różnic teologicznych między wyznaniami chrześcijańskimi.
⬤ Dyssatysfakcjonująca krytyka niektórych praktyk zielonoświątkowych, potencjalnie alienująca ważne grupy.
⬤ Nadmierne uproszczenie rasy i kultury w odniesieniu do starożytnych tradycji chrześcijańskich.
⬤ Nieprzystępny język i akademicki ton, który może nie trafić do zamierzonych odbiorców.
⬤ Niespójności redakcyjne, takie jak nieregularne pisanie terminów wielkimi literami.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Pentecostal Orthodoxy: Toward an Ecumenism of the Spirit
Czy cokolwiek ortodoksyjnego może pochodzić z zielonoświątkowców?
To przekształcenie znanego pytania Nataniela z Ewangelii jest uczciwym podsumowaniem oceny tradycji zielonoświątkowej przez wielu współczesnych chrześcijan. Jednak w ostatnich latach coraz większa liczba zielonoświątkowców na nowo zwraca się ku starożytnej, wyznaniowej wierze chrześcijańskiej.
Biskup Emilio Alvarez sam stał na czele tego ruchu. W Zielonoświątkowej ortodoksji przedstawia on to zjawisko i rozszerza projekt paleo-ortodoksyjnej ressourcement (związany z uczonymi takimi jak Thomas Oden i Robert Webber), aby objąć ortodoksyjne wyrażenia w zielonoświątkowcu, w szczególności jego własny afro-latynoski ruch zielonoświątkowy. Książka ta jest swego rodzaju manifestem, obiecującym nie tylko otwarcie możliwości prawdziwie ortodoksyjnego zielonoświątkowca, ale także przeformułowanie współczesnego dialogu ekumenicznego.