Ocena:

Bend, Don't Shatter to antologia poezji, która bada złożoność bycia nastolatkiem gejem lub lesbijką. Choć oddaje ona piękno wyłaniających się tożsamości, miłości i zmagań okresu dojrzewania, reakcje na zbiór są mieszane, podkreślając zarówno jego mocne, jak i słabe strony.
Zalety:Zbiór jest chwalony za różnorodną i silną reprezentację głosów queer, zapewniając komfort i potwierdzenie dla młodzieży LGBTQ +. Niektóre wiersze opisywane są jako delikatne, introspektywne i nawiedzająco piękne. Książka oddaje uniwersalne zmagania z dorastaniem i poszukiwaniem tożsamości, dzięki czemu można ją odnieść do wszystkich młodych ludzi, niezależnie od ich seksualności.
Wady:Krytycy zauważają, że antologia jest niespójna, a wielu wierszom brakuje poetyckiej wartości. Pojawiają się skargi na zbyt uproszczoną lub opartą na przekazie poezję, a niektóre utwory są krytykowane za brak głębi. Jakość zbioru jest bardzo zróżnicowana, a znaczna liczba wierszy została uznana za nieskuteczne lub źle wykonane.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Bend, Don't Shatter: Poets on the Beginning of Desire
Antologia poezji dla młodych dorosłych, która w realistyczny i piękny sposób traktuje o tym, co oznacza dorastanie jako gej, lesbijka, osoba transpłciowa lub, co być może częściej zdarza się w okresie dojrzewania, całkowicie zdezorientowana.
Antologia podchodzi do pozornie nieuniknionego terytorium nastoletniej seksualności i dezorientacji za pomocą wierszy napisanych przez dorosłych, którzy doskonale pamiętają zawirowania, ból i podekscytowanie związane z dojrzewaniem i dojrzewaniem seksualnym. Wiersze są napisane z wnikliwością i jasnością perspektywy oraz zrozumieniem, które przychodzi z latami.
Książka pokazuje, że nastoletnia seksualność jest bardziej zniuansowana i skomplikowana, niż się często uważa. Jest cenna nie tylko dlatego, że stanowi swego rodzaju usługę - dając młodym dorosłym rzecz, z którą mogą się identyfikować, rzecz, która może pocieszyć, pocieszyć, wyjaśnić, zabawić i oświetlić - ale także, co równie ważne, przynosi przyjemności poezji publiczności, dla której sama poezja może wydawać się równie niezgłębiona jak sama dorosłość.