Post-Traumatic Stress Disorder: A Guide for Primary Care Clinicians and Therapists
PTSD w żadnym wypadku nie jest łatwą diagnozą dla pacjenta, lekarza czy terapeuty. Jest to diagnoza opracowana na granicy naszej zdolności do radzenia sobie z ekstremalnym stresem, diagnoza oznaczająca granice naszej zdolności do funkcjonowania w stresie współczesnego świata.
Zarówno dla jednostek, jak i społeczeństwa, PTSD wyznacza granice naszego dostępnego współczucia i naszej zdolności do ochrony przed zagrożeniami ze strony środowiska i innych ludzi. PTSD jest często chorobą przewlekłą, tworzącą się w miejscu, w którym umysł czasami nie jest już równy mózgowi, w punkcie, w którym indywidualne wymagania pacjenta często przeważają nad teorią i przekonaniami. Istnieją metody leczenia PTSD, które działają, i wiele takich, które nie działają.
Niniejsza książka przedstawia dowody, a nie teorie, anegdoty czy opisy przypadków. Podejścia psychologiczne, w tym przedłużona ekspozycja, terapia prób wyobrażeniowych i EMDR, wykazują ponad 75% pozytywnej krótkoterminowej odpowiedzi, gdy są stosowane w leczeniu PTSD.
Jednak terapie te znacznie się różnią i mają różne, a nawet sprzeczne podstawowe teorie i cele leczenia. Leki, rzadko wskazywane jako podstawowa terapia, mogą być stosowane w leczeniu objawów i współistniejących diagnoz PTSD.
Leczenie bezdechu sennego w populacji osób z PTSD ma pozytywny wpływ na objawy oraz zmniejsza zachorowalność i śmiertelność w ciągu całego życia. Terapie uzupełniające oferują wielu osobom przewlekle dotkniętym PTSD pomoc w radzeniu sobie z objawami i możliwości podjęcia próby funkcjonalnej integracji ich doświadczenia traumy.
