Zero Degrees
Opis produktu
„Zero Degrees” Helen Marie Casey to odważna próba upamiętnienia ofiar nienawiści, chaosu i przemocy. Autorka tej serii osadza w naszej świadomości wiersze o niezwykłej sile i pięknie. Sprawia, że międzynarodowa zawierucha staje się dla nas realna i żywa, nie jako dziennikarka, ale jako poetka intensywności i empatii. Ta praca jest wysoce zalecana nie tylko miłośnikom literatury, ale także politykom, etykom, historykom i studentom stosunków międzynarodowych. Jest to poezja protestu w najlepszym wydaniu, ponieważ nigdy nie traci z oczu swojego głównego priorytetu: Nasycić wersy każdego z tych wierszy obrazami, rytmami, wzorami i kształtami, które czynią z nich sztukę najwyższej próby. Jako świadek współczesnych okropieństw, ta seria wierszy jest niewzruszona: pod każdym względem jest to niezwykłe osiągnięcie.
Pani Casey stworzyła wcześniej tomiki poezji, które koncentrowały się na bohaterskich kobietach, które oddały życie za swoje przekonania, XV-wiecznej Joannie d'Arc (Fragrance Upon His Lips, Finishing Line Press) i XVII-wiecznej męczennicy kwakrów, Mary Dyer (Inconsiderate Madness, Black Lawrence Press, finalistka nagrody Julii Ward Howe przyznawanej przez Boston Authors Club). Napisała także monografię Portland's Compromise: The Colored School 1867-1872 oraz biografię My Dear Girl: The Art of Florence Hosmer. Obecnie pracuje nad jej kontynuacją, The Florence Hosmer Story. Zdobyła 14. nagrodę National Poet Hunt of The MacGuffin, przyznawaną przez Thomasa Lyncha, oraz nagrodę Franka O'Hary przyznawaną przez The Worcester Review. Niektóre z jej wierszy Dyer zostały przekształcone w cykl piosenek wykonywanych dwukrotnie w Montanie.
Helen, była specjalistka ds. komunikacji korporacyjnej, prowadziła kursy literatury i pisania oraz była aktywna w sprawach obywatelskich w Nowej Anglii, koncentrując się na usługach wyborczych i projektach ochrony zabytków. Była pierwszą przewodniczącą Stowarzyszenia Absolwentów Metrowest Leadership Academy, zasiadała w komitecie finansowym swojego miasta i jest aktywna w Boston Authors Club i New England Poetry Club.
Recenzja
W dzisiejszych czasach łatwo jest być przytłoczonym historiami przemocy i terroru, które mają miejsce na całym świecie, czuć się bezsilnym lub, co gorsza, beznadziejnym w obliczu nienawiści. Poezja z pewnością może być ucieczką lub miejscem samotności, ale rzadko można znaleźć wiersze, które wykraczają poza zapewnienie przystani, wiersze, które starają się pokonać terror jasnością, szczegółami i pięknem. Strona po stronie, wiersze w „Zero Degrees” Helen Marie Casey oferują taki opór wobec brutalnych tragedii infekujących nasz świat. Wiersze Casey dają niezbędny głos ofiarom terroru, zagranicznym i krajowym, mężczyznom i kobietom, młodym i starym. Jej wiersze oddają hołd i wzmacniają poprzez pamięć tych, których życie często spada lawinowo pod cyklem wiadomości.
Jack B. Bedell, autor książki „Bone-Hollow, True: New & Selected Poems”.
Niezbędna kolekcja Helen Marie Casey, nieustępliwe, wstrząsające, niezachwiane wiersze świadków aktów terroryzmu XXI wieku, wiersze, które prowadzą nas również do powiedzenia Je suis Charlie i nazwania porwanych nigeryjskich dziewcząt naszymi dziewczynkami, ale zbiór, który ostatecznie pozostawia nas bez słów, z wyjątkiem tych tutaj w Zero Degrees.
Moira Linehan, autorka If No Moon i Incarnate Grace
O autorce
Wśród tomików Helen Marie Casey znajdują się Fragrance Upon His Lips, seria wierszy o Joannie d'Arc, oraz Inconsiderate Madness, seria poezji o Mary Dyer, która została uznana za książkę wysoce rekomendowaną przez Massbooks of the Year/Poetry i finalistkę nagrody Julia Ward Howe Award 2008 przyznawanej przez Boston Authors Club. Napisała również biografię My Dear Girl: The Art of Florence Hosmer. W 2010 roku wygrała 14. edycję National Poet Hunt of The MacGuffin, ocenianą przez Thomasa Lyncha, a w 2014 roku otrzymała nagrodę Franka O'Hary przyznawaną przez Worcester County Poetry Association. Była nominowana do Pushcart Prize w 2014 roku i została półfinalistką Paumanok Poetry Award 2015.
