Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje książki „Zen in the Art of Archery” podkreślają jej filozoficzny wgląd w Zen przez pryzmat łucznictwa, łącząc te idee uniwersalnie z różnymi formami sztuki i rozwoju osobistego. Podczas gdy wielu czytelników uważa książkę za pouczającą i prowokującą do myślenia, niektórzy wyrażają obawy co do jej dokładności i pochodzenia autora.
Zalety:⬤ Oferuje głęboki filozoficzny wgląd w Zen i samopoznanie.
⬤ Prezentuje uniwersalne koncepcje mające zastosowanie poza łucznictwem do różnych sztuk i aktywności.
⬤ Napisana w jasny i wciągający sposób.
⬤ Krótka długość czyni ją przystępną i zachęca do wielokrotnego czytania.
⬤ Wielu czytelników docenia jego znaczenie dla współczesnego życia i procesu twórczego.
Wady:⬤ Niektórzy uważają tekst za zagmatwany lub ezoteryczny.
⬤ Zgłaszane problemy z formatowaniem Kindle i literówkami w niektórych wersjach.
⬤ Sceptycyzm co do autentyczności doświadczeń autora i opisywanych wydarzeń.
⬤ Niektórzy czytelnicy wyrażają dyskomfort związany z kontrowersyjną przeszłością i powiązaniami autora.
(na podstawie 338 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Zen in the Art of Archery
Zawartość książki:
2020 Reprint wydania z 1953 roku. Dokładne odwzorowanie oryginalnego wydania i nie jest powielane za pomocą oprogramowania do rozpoznawania optycznego.
Do czasu publikacji "była to jedyna książka napisana przez człowieka z Zachodu, a nawet jedyna książka w języku zachodnim, która opisuje trudną ścieżkę nauki Zen. Prosta, żywa relacja z osobistych doświadczeń, może posłużyć do złagodzenia "niewypowiedzianej dziwności" Zen dla przeciętnego człowieka Zachodu - aby kopnięcia i krzyki patriarchów Zen wydawały się mniej jak zachowanie szaleńców. Studenci kultury japońskiej również przekonają się, że rzuca ona wiele światła na sposób, w jaki sztuka i religia były tradycyjnie łączone".
New Statesman.
Książka Herrigela mogła zainspirować książkę Tima Gallweya z 1974 roku The Inner Game of Tennis. Zarówno Herrigel, jak i Gallwey traktują sport i życie jako okazję do nauki wewnętrznej współpracy.
Zen w sztuce łucznictwa również odnosi się do idei "wewnętrznego dziecka" w psychologii humanistycznej. Praca ta najprawdopodobniej zainspirowała tytuły wielu innych dzieł, bezpośrednio lub pośrednio. Najważniejszą z nich jest Zen and the Art of Motorcycle Maintenance Roberta Pirsiga.
Fikcyjna postać J. D. Salingera, Seymour Glass, zastosowała jeden z aspektów łucznictwa Zen - celowanie poprzez celowe niecelowanie - do dziecięcej gry w kulki.
Szerszym tematem wielu z tych dzieł jest to, że zwykła rutyna może mieć wymiar duchowy.
