Age of Entanglement bada wzorce powiązań łączących niemieckich i indyjskich intelektualistów od XIX wieku do lat po II wojnie światowej. Kris Manjapra śledzi krzyżujące się idee i kariery filologów, fizyków, poetów, ekonomistów i innych, którzy dzielili się pomysłami, tworzyli sieci i badali nawzajem swoje światy.
Wychodząc poza dobrze przećwiczoną krytykę kolonializmu, niniejsze studium przekształca współczesną historię intelektualną w kategoriach powiązanych intelektualnych szlaków pozornie obcych sobie osób. Współpraca w dziedzinie nauk ścisłych, sztuki i nauk humanistycznych zaowocowała niezwykłymi spotkaniami niemieckich i indyjskich umysłów. Meghnad Saha spotkał Alberta Einsteina, Stella Kramrisch sprowadziła Bauhaus do Kalkuty, a Girindrasekhar Bose rozpoczął korespondencję z Zygmuntem Freudem.
Rabindranath Tagore udał się do Niemiec, by rekrutować naukowców na nowy uniwersytet, a Himanshu Rai współpracował z Franzem Ostenem przy zakładaniu studiów filmowych w Bombaju. Interakcje te, jak twierdzi Manjapra, odzwierciedlały wspólne reakcje na hegemonię brytyjskiego imperium.
Niemcy i Hindusi mieli nadzieję znaleźć w sobie nawzajem narzędzia potrzebne do zakłócenia anglocentrycznego porządku świata. Jak pokazuje Manjapra, ponadnarodowe spotkania nie są z natury postępowe.
Od orientalizmu przez aryjskość po scjentyzm, niemiecko-indyjskie uwikłania niekoniecznie były liberalne czy konwencjonalnie kosmopolityczne, często charakteryzowały się manipulacją, a nie prawdziwą współpracą.
